Inner Journey

Inner Journey
หวานเป็นลม ขมเป็นยา

ห่างหายจากงานเขียนไปนานเพราะติดภารกิจสำคัญคือการเรียนตลอด 2 เดือนกว่าที่ผ่านมา ถือเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิตที่ได้ป่วยและผ่านประสบการณ์การรุพิษแบบถอนรากถอนโคน เลยอยากบันทึกเรื่องราวนี้ให้เพื่อนๆ ฟังค่ะ
โพสต์สุดท้ายเรื่องจาก “ดินสู่ดาว Biodynamic Farm” เป็นโพสต์ที่พี่หยุดเขียนคำบรรยายใต้ภาพ พี่รู้สึกว่าตัวเองเริ่มป่วย สภาพตัวเองคืนนั้นเริ่มอ่อนแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน อยากกระโดดขึ้นเตียงนอนอย่างเดียว เพราะเช้าวันรุ่งขึ้นหลักสูตร Oasis 7 วันจะเริ่มเป็นวันแรก

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
หลงวันหลงคืน

ยังเขียนเรื่องออสเตรเลียไม่ทันจบ เพราะเท้าเหยียบถึงกรุงเทพได้ 1 วัน ก็บินมา Switzerland ทันที ความทรงจำจากทริปออสเตรเลียยังไม่ทันจาง ก็ต้องวิ่งผลัด 4 x 100 เมตร ผ่านสนามบินเวียนนา แฟรงก์เฟิร์ต บาเซิล ภายใน 24 ชั่วโมง ลงเครื่องรอกระเป๋าตั้งนาน เพิ่งรู้ว่ากระเป๋าใบใหญ่หาย
ตอนโหลดกระเป๋าขอเจ้าหน้าที่สนามบินว่าเดี๋ยวขอซื้อกลอนมาล็อกกระเป๋านิดนะคะ รู้สึกอุ่นใจแปลกๆ ตอนรู้ว่ากระเป๋าหายค้างอยู่สนามบินไหนสักแห่ง เจ้าหน้าที่ถามว่ากระเป๋ายี่ห้ออะไร เพราะต้องแจ้งในใบรายงาน โอ้ว! ตั้งแต่เดินทางมาไม่เคยสังเกตเลยค่ะ

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ออสเตรเลีย...ของขวัญที่มีเรื่องเล่า (ตอนที่ 3)

แม่ชอบวันที่เรานั่งคุยกันหลังกลับเดินข้ามเขา 2 ลูก เดินเข้าไปในป่าที่สูงชัน ฝ่าโขดหินที่แม่บอกกับตัวเองว่า “เราจะไปเจอกันที่ปลายทาง” วันนั้นเราติดต่อกันไม่ได้เพราะในเทือกเขาไม่มีสัญญาณ ลูกเดินทางล่วงหน้าไปไกลมาก พ่อเฝ้ารอแม่เป็นระยะ เราเห็นกันแต่ช่วยเหลือกันไม่ได้เพราะหน้าผาสูงชันและลมทะเลในมหาสมุทรกรรโชกแรงมาก

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ออสเตรเลีย...ของขวัญที่มีเรื่องเล่า (ตอนที่ 2)

ชีวิตแม่มีเรื่องมากมายที่ต้องอยู่กับคำถามที่ยังหาคำตอบไม่ได้ การเฝ้ารอคำตอบบางอย่างให้ปรากฏขึ้นเหมือนร่องรอยของทรายบนชายหาดที่เราเดินย่ำกันไปในช่วงหลายวันที่ผ่านมา แม่ตามถ่ายรูปผืนทราย โชดหิน ระลอกคลื่น และเงาพระอาทิตย์ในน้ำด้วยความตื่นตาตื่นใจ ธรรมชาติเผยคำสอนบางอย่างให้ชีวิต

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ออสเตรเลีย...ของขวัญที่มีเรื่องเล่า (ตอนที่ 1)

เพิ่งมีโอกาสได้นั่งเขียนเรื่องเล่าจากออสเตรเลียหลังมาอยู่ที่นี่ได้ 5 วัน บันทึกแรกไม่ผ่านกองบก. วัยรุ่นเพราะเรื่องที่แม่เล่ามันเรียบเกินไปไม่มีจุดพีค แม่ขำมากว่าบ้านเรามีเรื่องระทึกใจตอนมาเที่ยวทุกปี ทริปนี้จึงดูเรียบง่ายจนแม่หาอะไรเขียนไม่ได้

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
วันนี้ที่รอคอย

วันนี้เมื่อ 20 ปีก่อน เป็นวันที่ผู้หญิงคนหนึ่งได้เรียนรู้ว่าคำว่า “แม่” มีความหมายลึกซึ้งและยิ่งใหญ่เพียงใด ถือเป็นการก้าวผ่านทุกข้อจำกัดในชีวิตในวันที่ได้ทำหน้าที่ “แม่ของบ้าน”
มีคนเคยบอกว่าให้เก็บเกี่ยววันเวลาของการใช้ชีวิตคู่ให้ยาวนานที่สุดเท่าที่จะมากได้ก่อนตัดสินใจมีลูก เมื่อก่อนพี่เห็นด้วยกับความคิดนี้ เพราะชีวิตคู่ที่มีกันสองคนนั้นแสนจะคล่องตัวและเต็มไปด้วยสีสัน เราสามารถสังสรรค์เฮฮาได้เต็มที่ แต่วันนี้มุมมองต่อชีวิตพี่เปลี่ยนไปหลังพี่คลอดปราง

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
วันที่ชีวิต...ไม่เหมือนเดิม

นึกภาพย้อนหลังไป 15 ปี คิดอย่างไรก็คิดไม่ออกซะทีว่าหน้าตาโอมตอนโตจะเป็นอย่างไร รู้อย่างเดียวว่าโตขึ้นโอมคงเฮี้ยวน่าดูเพราะแม่เปลี่ยนวิธีเลี้ยงลูกตั้งแต่เจ้ปรางเข้าอนุบาล ใครเลยจะรู้ว่าพลานุภาพของการไม่ฉีดวัคซีน ไม่กินยาฝรั่ง เลี้ยงลูกตามวิถีที่แม่เชื่อมั่นมาตลอดจะทรงพลังเช่นนี้
แม่เริ่มเห็นเค้าลางตัวตนของลูกตั้งแต่ 9 ขวบ จากเด็กน้อยสุดอ่อนไหวยอมเจ้ทุกเรื่อง เริ่มประกาศจุดยืนชัดเจนว่า “ไม่ลุก” เมื่อเจ้ 2 คนทวงเก้าอี้ตัวโปรดบนรถตู้คืน
(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
จากดินสู่ดาว ...
Biodynamic Agriculture Farm (ตอนที่ 2)

พลวัตเริ่มขึ้นอีกครั้งเมื่อปุ๋ยที่ถูกฝังในดินถูกนำขึ้นมาผสมน้ำฝนหรือน้ำนิ่งในหนองบึง ครูให้พวกเราใส่ปุ๋ยที่ตอนนี้กลายเป็นดินสีดำเหลือทิ้งไว้เพียงกลิ่นหญ้าอ่อนๆ ปริมาณเพียงน้อยนิดลงในถังน้ำที่เตรียมไว้ กวนให้เป็นก้อนหอย เมื่อคนด้วยมือจนได้รูปทรงก้นหอยที่สวยงามแล้วให้นักเรียนเปลี่ยนทิศคนในทันที

(อ่านเพิ่มเติม)