Inner Journey

Inner Journey
Once upon a Time ...กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว

หลายคนคงเคยได้ยินวลีนี้เวลาฟังนิทาน เรื่องเล่าหรือตำนาน ณ ริมแม่น้ำโขง ประเทศลาว พี่มีโอกาสได้แบ่งปันประสบการณ์และเรื่องราวของเส้นทาง “วิชาชีพ” ให้กับน้องๆ เลขา ผู้เลือกสถานที่ให้เราได้มาพบกันในบรรยากาศสบายๆ ที่ร้านกาแฟกลางกรุงเวียงจันทน์ชื่อ Once upon a time

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
วัยรุ่น..วันพรุ่งของวิกฤติ

นั่งฟังวัยรุ่นคุยกันเรื่องสถานการณ์โควิด-19 หลังพ่อแม่กลับจากซื้ออาหารเย็นมากินที่บ้านในวันที่กรุงเทพปิดห้างวันแรก เราไม่เคยถามว่าลูกคิดอย่างไร เราเพียงแลกเปลี่ยนประสบการณ์และแบ่งปันความรู้สึกที่เรากำลังเผชิญอยู่ด้วยกัน
จากเดิมที่โต๊ะกินข้าวคือสถานที่ update ความเคลื่อนไหวของชีวิต วันนี้กลายเป็นสถานที่ update ความเคลื่อนไหวภายในใจ บางครั้งข่าวโควิดสร้างความสั่นไหว ความประหลาดใจ และความแช่มชื่นในหัวใจ

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ราตรีเสมอภาค...วันวสันตวิษุวัต

ผ่านไปเพียง 1 ปี ทุกสรรพสิ่งบนโลกล้วนแปรผัน วันนี้เมื่อปีก่อนพี่ยังออกไปยืนชมจันทร์ในวันราตรีเสมอภาคหรือวันวสันตวิษุวัต วันนี้การระบาดของไวรัส Covic 19 ทำให้ชีวิตของเราชะงักงัน ประกาศปิดห้างสรรพสินค้า ร้านอาหารและสถานที่ที่มีผู้คนจำนวนมากไปรวมกัน เริ่มมีผลบังคับใช้นับแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไป

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
เคล็ดวิชา....ตำราที่ไม่เคยสูญหาย

หลังติดตามข่าวเรื่องฝุ่นพิษ PM 2.5 มาสักระยะ พี่กลับมาค้นตำราที่เคยร่ำเรียนมา เปลี่ยนวิถีชีวิตประจำวันภายในบ้านเพิ่มอาหารจานหลักที่เน้นผักผลไม้ พี่พบว่าเราสามารถสร้างความเข้มแข็งจากภายในเพื่อรับมือกับฝุ่นพิษอย่างมีความหวัง ทั้งการปลูกต้นไม้ช่วยดูดฝุ่นพิษ งดใช้สารเคมีภายในบ้าน ปกป้องปอดให้แข็งแรงด้วยอาหารรสร้อนและใช้สมุนไพรที่มีน้ำมันหอมระเหยมาดูดซับสารพิษในอากาศ

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ครู...ผู้เพาะบ่ม “วิชาชีวิต”

หลังกลับจากอิตาลีมาสักระยะ พี่ยังค้างเรื่องราวอีกมากมายที่อยากเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง แต่อยากใช้วันเวลานี้ในการกราบระลึกถึงพระคุณครูบาอาจารย์ทุกท่านตลอดระยะเวลาหลายสิบปีที่ผ่านมา โดยเฉพาะเมื่อปีที่แล้ว พี่มีโอกาสเข้าเรียนกับบรมครูหลายท่านที่ช่วยย้ำเตือนถึงการงานบนโลกใบนี้

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
อิตาลี...อาณาจักรโรมันอันรุ่งเรือง (ตอนที่ 5)

ระหว่างทางเราพยายามมองหาบ้านคนที่จะเข้าไปขอความช่วยเหลือเผื่อไว้เป็นทางเลือกอีกทาง ตอนนั้นระยะทางไม่ถึง 1 กิโลดูยาวไกลมาก ทุกอย่างดูช้าลงราวกับปาฏิหาริย์พี่เหลือบไปเห็นปั้มเล็กๆ ที่เราขับเลยมาตรงทางแยก พี่รีบบอกพี่สมบูรณ์ด้วยความดีใจว่า “พ่อคะ มีปั้มอยู่ตรงทางแยกที่เราขับเลยมา”

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
อิตาลี...อาณาจักรโรมันอันรุ่งเรือง (ตอนที่ 4)

Napoli เป็นเมืองทางใต้ติดชายฝั่งทะเล มีคนขายอาหารทะเลสดๆ อยู่ข้างทางเหมือนเมืองไทย ระหว่างทางมีคนตั้งแผงขายเปลือกหอยที่เราสองคนชอบสะสมอยู่ พี่สมบูรณ์เวียนรถกลับมาดูอีกรอบและได้หอยสังข์ตัวใหญ่ติดมือกลับเมืองไทย 2 ตัว
วันนี้ช่วงเช้าเรามีแผนล่องลงใต้เพื่อไปดูโบสถ์ใหญ่ที่สวยงามชื่อ Cathedral of Saint Andrew the Apostle และแวะเที่ยวเมืองปอมเปอีตามแผนที่ลูกๆ วางไว้ในช่วงบ่าย ทัศนียภาพสองข้างทางสวยงามมาก

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
อิตาลี...อาณาจักรโรมันอันรุ่งเรือง (ตอนที่ 3)

“ก็อก ก็อก” เสียงเคาะประตูเล็กดังขึ้น พี่รีบตะโกนถามออกว่าไป “นั่นใช่พ่อหรือเปล่าคะ” พอได้ยินคำว่า “ใช่” เท่านั้นเอง พี่รีบวิ่งไปบอกเจ้าของบ้านที่นั่งรออยู่ในรถว่า “สามีฉันกลับมาแล้ว ช่วยเปิดประตูใหญ่ให้พวกเราด้วย”
แม้เราจะถูกล็อคอยู่ด้านในไม่นานนัก แต่ช่วงเวลาที่ประตูบานใหญ่ค่อยๆ เปิดออก มันเหมือนเราถูกปล่อยตัวเป็นอิสรภาพอีกหน มันเป็นความรู้สึกที่แวบขึ้นมาแป๊ปเดียวและจางหายไป

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
อิตาลี...อาณาจักรโรมันอันรุ่งเรือง (ตอนที่ 2)

หลังเที่ยวในกรุงโรมเพียง 2 ที่ เรารีบเดินทางออกจากโรมมุ่งสู่เมือง Napoli เมืองเล็กๆ ที่ถูกลืมเพราะเป็นเมืองรอง สมัยก่อนคนเรียกว่าเป็นเมืองใต้ดินเพราะมีการขุดแร่และอัญมณีล้ำค่า Napoli เป็นเมืองที่มีประวัติศาสตร์ยาวนานมาก ปรางเลือกเมืองนี้เพื่อเป็นที่พักระหว่างทางก่อนเดินทางไปเมือง Amalfi ที่อยู่ทางใต้ในวันรุ่งขึ้น

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
อิตาลี...อาณาจักรโรมันอันรุ่งเรือง (ตอนที่ 1)

อิตาลีคือจุดหมายในการท่องโลกกว้างของครอบครัวเราในช่วงสิ้นปี พ่อลูกเริ่มวางแผนเที่ยวหลังกลับจากฮอกไกโดเพราะอยากเตรียมทุกอย่างให้พร้อมสำหรับการเดินทางครั้งนี้ แม้รู้เพียงว่าจะมายุโรป สิ่งที่พี่ทำได้อย่างเดียวคือพยายามเตรียมร่างกายให้พร้อมหลังขับพิษ

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ไวรัสโคโรนา.. PM 2.5
สะพานเชื่อมโลกแห่งจิตวิญญาณ (ตอนจบ)

เมื่อกลับไปตามผลทางวิทยาศาสตร์ต่อเรื่องไวรัสโคโรนา เพศชายมีอัตราการเสียชีวิตมากกว่าเพศหญิง คนชรามีอัตราการเสียชีวิตมากกว่าคนหนุ่มสาว การเสียชีวิตเกิดจากไข้สูงและหัวใจล้มเหลว ไข้สูงทำให้หัวใจเต้นได้เร็วถึง 100 ครั้งต่อนาที การดูแลหัวใจในช่วงที่มีไข้สูงเป็นเรื่องสำคัญมากกว่าการรักษาไวรัสที่ไม่สามารถหายได้ง่ายด้วยการให้ยาต้านไวรัส

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ไวรัสโคโรนา.. PM 2.5
สะพานเชื่อมโลกแห่งจิตวิญญาณ (ตอนแรก)

กระแสข่าวไวรัสโคโรนายังคงเป็นข่าวดังที่ถูกเผยแพร่ไปทั่วโลก เนื้อหาสร้างความตื่นตระหนกให้กับคนทุกเพศทุกวัยส่งผลกระทบทั้งทางตรงและทางอ้อมกับการดำเนินชีวิต ไม่ต่างกับกระแสลมที่เปลี่ยนทิศทางซึ่งไม่สอดคล้องกับโครงสร้างของเมืองส่งผลให้ปรากฏการณ์ PM 2.5 กลับมาเยือนประเทศไทยอีกครั้งตั้งแต่ต้นปีที่ผ่านมา

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ออสเตรเลีย...ของขวัญที่มีเรื่องเล่า (ตอนที่ 5)

เราเดินฝ่าพายุทรายที่เบาลงมากแล้วไปที่รถโดยเอามือป้องตาไว้ เม็ดทรายเล็กๆ ปลิวขึ้นมาปะทะใบหน้ารู้สึกได้ถึงความเจ็บๆ คันๆ ที่ผิว ในปากมีเม็ดทรายดังกุกกัก ลมกลับมาพัดแรงขึ้นตอนเราทุกคนขึ้นรถหมดแล้ว เรา 5 คนติดอยู่ในรถและต้องตัดสินใจอีกครั้งว่าจะเดินฝ่าพายุกลับไปที่พักหรือรอลุ้นในรถให้พายุเบาลง ตอนนั้นรถเหมือนโยกเยกไปมาในความคิดแม่

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ออสเตรเลีย...ของขวัญที่มีเรื่องเล่า (ตอนที่ 4)

เรามุ่งหน้าสู่ Uluru สิ่งมหัศจรรย์ของโลกใจกลางทวีปออสเตรเลีย ดินแดนแห่งทะเลทราย ตอนอยู่เมืองไทยแม่ลุ้นมากเพราะวีซ่าเข้าออสเตรเลียยังไม่ออก พ่อบอกว่ายังไม่ได้จองตั๋วเครื่องบินภายในประเทศที่บินตรงไป Uluru เพราะที่พักเต็มทุกที่
อุลูรู (Uluru) - เป็นหินศักดิ์สิทธิ์ของชาวอะบอริจิน หรือ อะนานู ซึ่งเป็นขนเผ่าพื้นเมืองของประเทศออสเตรเลีย โดยภูเขาแห่งนี้มีอายุมากว่า 40,000 ปี เพื่อนแม่เคยบอกว่าถ้ามีโอกาสควรมาเยือนสักครั้งในชีวิต แม่ตามอ่านที่หลังเลยรู้ว่าอุลูรูคือชื่อที่เป็นทางการของ Ayers Rock หรือหินแอร์ส แต่พวกเราเรียกทับศัพท์กันว่าแอร์สร็อก

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
หวานเป็นลม ขมเป็นยา

ห่างหายจากงานเขียนไปนานเพราะติดภารกิจสำคัญคือการเรียนตลอด 2 เดือนกว่าที่ผ่านมา ถือเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิตที่ได้ป่วยและผ่านประสบการณ์การรุพิษแบบถอนรากถอนโคน เลยอยากบันทึกเรื่องราวนี้ให้เพื่อนๆ ฟังค่ะ
โพสต์สุดท้ายเรื่องจาก “ดินสู่ดาว Biodynamic Farm” เป็นโพสต์ที่พี่หยุดเขียนคำบรรยายใต้ภาพ พี่รู้สึกว่าตัวเองเริ่มป่วย สภาพตัวเองคืนนั้นเริ่มอ่อนแรงอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน อยากกระโดดขึ้นเตียงนอนอย่างเดียว เพราะเช้าวันรุ่งขึ้นหลักสูตร Oasis 7 วันจะเริ่มเป็นวันแรก

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
หลงวันหลงคืน

ยังเขียนเรื่องออสเตรเลียไม่ทันจบ เพราะเท้าเหยียบถึงกรุงเทพได้ 1 วัน ก็บินมา Switzerland ทันที ความทรงจำจากทริปออสเตรเลียยังไม่ทันจาง ก็ต้องวิ่งผลัด 4 x 100 เมตร ผ่านสนามบินเวียนนา แฟรงก์เฟิร์ต บาเซิล ภายใน 24 ชั่วโมง ลงเครื่องรอกระเป๋าตั้งนาน เพิ่งรู้ว่ากระเป๋าใบใหญ่หาย
ตอนโหลดกระเป๋าขอเจ้าหน้าที่สนามบินว่าเดี๋ยวขอซื้อกลอนมาล็อกกระเป๋านิดนะคะ รู้สึกอุ่นใจแปลกๆ ตอนรู้ว่ากระเป๋าหายค้างอยู่สนามบินไหนสักแห่ง เจ้าหน้าที่ถามว่ากระเป๋ายี่ห้ออะไร เพราะต้องแจ้งในใบรายงาน โอ้ว! ตั้งแต่เดินทางมาไม่เคยสังเกตเลยค่ะ

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ออสเตรเลีย...ของขวัญที่มีเรื่องเล่า (ตอนที่ 3)

แม่ชอบวันที่เรานั่งคุยกันหลังกลับเดินข้ามเขา 2 ลูก เดินเข้าไปในป่าที่สูงชัน ฝ่าโขดหินที่แม่บอกกับตัวเองว่า “เราจะไปเจอกันที่ปลายทาง” วันนั้นเราติดต่อกันไม่ได้เพราะในเทือกเขาไม่มีสัญญาณ ลูกเดินทางล่วงหน้าไปไกลมาก พ่อเฝ้ารอแม่เป็นระยะ เราเห็นกันแต่ช่วยเหลือกันไม่ได้เพราะหน้าผาสูงชันและลมทะเลในมหาสมุทรกรรโชกแรงมาก

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ออสเตรเลีย...ของขวัญที่มีเรื่องเล่า (ตอนที่ 2)

ชีวิตแม่มีเรื่องมากมายที่ต้องอยู่กับคำถามที่ยังหาคำตอบไม่ได้ การเฝ้ารอคำตอบบางอย่างให้ปรากฏขึ้นเหมือนร่องรอยของทรายบนชายหาดที่เราเดินย่ำกันไปในช่วงหลายวันที่ผ่านมา แม่ตามถ่ายรูปผืนทราย โชดหิน ระลอกคลื่น และเงาพระอาทิตย์ในน้ำด้วยความตื่นตาตื่นใจ ธรรมชาติเผยคำสอนบางอย่างให้ชีวิต

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
ออสเตรเลีย...ของขวัญที่มีเรื่องเล่า (ตอนที่ 1)

เพิ่งมีโอกาสได้นั่งเขียนเรื่องเล่าจากออสเตรเลียหลังมาอยู่ที่นี่ได้ 5 วัน บันทึกแรกไม่ผ่านกองบก. วัยรุ่นเพราะเรื่องที่แม่เล่ามันเรียบเกินไปไม่มีจุดพีค แม่ขำมากว่าบ้านเรามีเรื่องระทึกใจตอนมาเที่ยวทุกปี ทริปนี้จึงดูเรียบง่ายจนแม่หาอะไรเขียนไม่ได้

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
วันนี้ที่รอคอย

วันนี้เมื่อ 20 ปีก่อน เป็นวันที่ผู้หญิงคนหนึ่งได้เรียนรู้ว่าคำว่า “แม่” มีความหมายลึกซึ้งและยิ่งใหญ่เพียงใด ถือเป็นการก้าวผ่านทุกข้อจำกัดในชีวิตในวันที่ได้ทำหน้าที่ “แม่ของบ้าน”
มีคนเคยบอกว่าให้เก็บเกี่ยววันเวลาของการใช้ชีวิตคู่ให้ยาวนานที่สุดเท่าที่จะมากได้ก่อนตัดสินใจมีลูก เมื่อก่อนพี่เห็นด้วยกับความคิดนี้ เพราะชีวิตคู่ที่มีกันสองคนนั้นแสนจะคล่องตัวและเต็มไปด้วยสีสัน เราสามารถสังสรรค์เฮฮาได้เต็มที่ แต่วันนี้มุมมองต่อชีวิตพี่เปลี่ยนไปหลังพี่คลอดปราง

(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
วันที่ชีวิต...ไม่เหมือนเดิม

นึกภาพย้อนหลังไป 15 ปี คิดอย่างไรก็คิดไม่ออกซะทีว่าหน้าตาโอมตอนโตจะเป็นอย่างไร รู้อย่างเดียวว่าโตขึ้นโอมคงเฮี้ยวน่าดูเพราะแม่เปลี่ยนวิธีเลี้ยงลูกตั้งแต่เจ้ปรางเข้าอนุบาล ใครเลยจะรู้ว่าพลานุภาพของการไม่ฉีดวัคซีน ไม่กินยาฝรั่ง เลี้ยงลูกตามวิถีที่แม่เชื่อมั่นมาตลอดจะทรงพลังเช่นนี้
แม่เริ่มเห็นเค้าลางตัวตนของลูกตั้งแต่ 9 ขวบ จากเด็กน้อยสุดอ่อนไหวยอมเจ้ทุกเรื่อง เริ่มประกาศจุดยืนชัดเจนว่า “ไม่ลุก” เมื่อเจ้ 2 คนทวงเก้าอี้ตัวโปรดบนรถตู้คืน
(อ่านเพิ่มเติม)

Inner Journey
จากดินสู่ดาว ...
Biodynamic Agriculture Farm (ตอนที่ 2)

พลวัตเริ่มขึ้นอีกครั้งเมื่อปุ๋ยที่ถูกฝังในดินถูกนำขึ้นมาผสมน้ำฝนหรือน้ำนิ่งในหนองบึง ครูให้พวกเราใส่ปุ๋ยที่ตอนนี้กลายเป็นดินสีดำเหลือทิ้งไว้เพียงกลิ่นหญ้าอ่อนๆ ปริมาณเพียงน้อยนิดลงในถังน้ำที่เตรียมไว้ กวนให้เป็นก้อนหอย เมื่อคนด้วยมือจนได้รูปทรงก้นหอยที่สวยงามแล้วให้นักเรียนเปลี่ยนทิศคนในทันที

(อ่านเพิ่มเติม)