Inner Journey
ผู้ชายสร้างภาพ
เมื่อก่อนเวลาพี่ได้ยินคำว่า “สร้างภาพ” พี่จะรู้สึกตะขิดตะขวงใจว่าคนสร้างภาพคงเป็นตัวปลอมที่ดูข้างนอกสุกใสข้างในเป็นโพรง ยิ่งมีผู้ชายที่ตั้งฉายาตัวเองว่า ”ผู้ชายสร้างภาพ” พี่ยิ่งกลัวใจ
พี่รู้จัก “ผู้ชายสร้างภาพ” คนนี้ตั้งแต่วันที่โลกรอบตัวเขามีแต่สีเทาหม่น หลบอยู่ในมุมเหงาๆ ของตัวเอง หลงรักชีวิตอิสระตอนอยู่บนเบาะบิ๊กไบท์ที่พาเขาท่องโลกกว้างยามต้องการค้นหาความจริงในชีวิต
เขาเชื่อในความคิดอิสระและความเป็นมืออาชีพของตัวเองทำให้การประเมินประจำปีระหว่างเขากับพี่กลายเป็นเวทีปะทะคารม ความเชื่อมั่นในตัวเองที่สูงเกินพิกัดทำให้เขามีวิธีการทำงานแบบลอยตัวเหนือปัญหาและร่วมมือกับคนอื่นแบบเฉพาะกิจ พี่สะท้อนสิ่งที่พี่สังเกตให้เขาฟังว่าเขาแยกโลกส่วนตัวกับโลกการทำงานออกจากกัน
โลกส่วนตัวของเขาคือการมองผู้คนผ่านกล้องคู่ใจและความสุขใจยามอยู่บนหลังบิ๊กไบท์ตามลำพัง ในขณะที่โลกแห่งการทำงาน องค์กรต้องการสมาชิกที่มีความผูกพัน มีศักยภาพและทักษะที่หลากหลาย เขายืนยันอย่างหนักแน่นว่านี่คือธรรมชาติของเขาที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้
แน่นอนที่พี่ในฐานะพี่ใหญ่ที่อาวุโสสุดไม่สามารถปล่อยให้เขาเป็นในแบบที่ตัวเองต้องการโดยไม่สนใจผลกระทบที่เกิดขึ้นกับองค์กร พี่ยืนยันกับเขาว่า “ความสำเร็จในอดีตไม่การันตีความสำเร็จในอนาคต” เขาต้องถอดตัวเองจากความเป็นมืออาชีพที่รัดเขาไว้จนขยับตัวไม่ได้ทิ้งไป
พี่พยายามมอบหมายงานง่ายๆ ที่เขารักเช่นถ่ายรูปท้องฟ้าแต่ไม่สำเร็จ เขาอิดออดและทำราวกับว่าสิ่งที่พี่พูดเป็นเรื่องเล็กน้อยมากๆ สำหรับมืออาชีพอย่างเขา พี่ตัดสินใจสลายรูปแบบที่รัดเขาไว้แน่นทั้งความคิด ความรู้สึกและการกระทำ พี่รู้ว่าเขาอึดอัด คับข้องใจ มีคำถามมากมาย ยามได้รับมอบหมายให้ทำงานที่ไม่คุ้นชิน ไม่เชี่ยวชาญและดูไม่เป็นมืออาชีพ
เขายังคงเป็นตัวเองที่ชัดเจน ดื้อเงียบ และขยับยาก ในช่วงปีหลังๆ ของการทำงาน เรายังคงปะทะกันทางความคิดอยู่เนืองๆ แต่มีสัญญาณบางอย่างที่เขาเริ่มเปลี่ยนไป สิ่งหนึ่งที่ทำให้พี่เริ่มมั่นใจว่าเขาเริ่มตื่นจากหลับไหลแล้วคือคำถามที่ยิ่งใหญ่มากสำหรับพี่ ในช่วงที่เราทำกิจกรรม Cooking Class ภายในองค์กรด้วยกัน
พี่ยังจำท่าทางที่เก้ๆ กังๆ ของเขาได้ดี อุปกรณ์ครัวต่างกับกล้องคู่ใจของเขา พี่เห็นเขายืนมองอย่างชั่งใจว่าจะช่วยอะไรทีมได้บ้าง พี่ส่งกระเทียมให้เขาปอก หันไปทุกรอบเขายังคงนั่งปอกกระเทียมได้ไม่ถึงไหน เขาพูดลอยๆ ขึ้นมาว่า “จะมีใครในทีมรอผมไหม ถ้าผมยังปอกกระเทียมไม่เป็นเลย” พี่หันไปตอบเขาว่า “ไม่ว่าจะนานกี่ปี..พี่ก็จะรอ เราจะฝึกปอกกระเทียมพร้อมกัน”
วันนี้มุมมองของพี่ที่มีต่อเขาเปลี่ยนไป วันนี้เขาคือหัวหน้าครอบครัว หัวหน้าโปรเจ็คเรื่องภาพลักษณ์องค์กร นักเขียนและวิทยากรภายในคนแรกที่พวกเราภาคภูมิใจ เขากลายเป็นผู้ชายที่ยืดอกยกมือรับทำโครงการหลายเรื่อง นำเสนอมุมมองที่สร้างสรรค์ และอุทิศตัวเพื่อองค์กร
เมื่อธรรมชาติที่แท้จริงของเขาเผยตัว คำว่า “สร้างภาพ” ที่พี่เคยเห็นจากคนที่ติดอยู่ในกรอบที่ตัวเองตั้งค่าไว้ เหมือนรูปถ่ายที่ตายตัว เปลี่ยนแปลงไม่ได้ เขากลายเป็นคนใหม่ที่พลิกมุมคิดของพี่ วันนี้พี่ได้ตระหนักว่า “การสร้างภาพ” คือการลบภาพจำเก่าของตัวเองและสร้างภาพตัวตนในอนาคตที่อยากเห็น
อนาคตของเขาเริ่มเป็นรูปเป็นร่างมากขึ้นทุกวัน เขาก้าวขึ้นมารับตำแหน่งวิทยากรในองค์กรสอนถ่ายภาพธรรมชาติ วัตถุประสงค์หลักคือถ่ายทอดประสบการณ์หลายสิบปีในฐานะช่างภาพมืออาชีพ วัตถุประสงค์ที่ลุ่มลึกกว่าคือถ่ายทอดเรื่องราวของคนที่มีประสบการณ์ตรงเรื่องการสร้างตัวตนในอนาคต
เขาอยู่เบื้องหลังภาพถ่ายสวยๆ ของเพื่อนทั้งในและนอกวงการมานานในฐานะครูสอน เขียนบทความแบ่งปันเรื่องเทคนิคการถ่ายภาพและเชื้อเชิญผู้คนที่ตัดขาดตัวเองจากธรรมชาติมาเชื่อมต่อกันอีกครั้งผ่านการถ่ายภาพ เราเลื่อนคอร์สแรกที่เขาสอนออกไปเพราะผู้เข้าร่วมกิจกรรมติดภารกิจกระทันหันทำให้พวกเราใช้โอกาสนี้ไป Outing ร่วมกัน
เรายังคงเก็บความตั้งใจเดิมเรื่อง “การสร้างภาพ” ไว้ Theme ท่องเที่ยวที่ผุดขึ้นจากโอกาสดีนี้ ทำให้ทริปของพวกเราเน้นหนักไปเรื่องการสร้างภาพอนาคตที่ทุกคนมีส่วนร่วมในการรังสรรค์และทำให้เกิดขึ้นจริง ตั้งแต่การเลือกสถานที่ ร้านอาหาร และสิ่งที่พวกเราทุกคนให้คุณค่า
สำหรับพี่ไม่ว่าคอร์สธรรมชาติของเขาจะถูกเลื่อนออกไปอีกกี่ครั้ง ความทรงจำที่งดงามเหล่านี้จะยังคงดำเนินต่อไปเพื่อบอกเล่าเรื่องราวของตัวเอง พี่เชื่อเสมอว่าของขวัญของความอดทนและการเฝ้ารอจะเผยตัวให้เห็นเมื่อเวลาที่สุกงอมมาถึง ขอเพียงเขายังเดินหน้าสร้างอนาคตด้วยการอุทิศตนและเชื่อมั่นในหนทางที่ตนเลือกเดินตลอดไป
รักเสมอ
พี่ณี
29/11/62
บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator
Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator
Tel. 093-2459985, 02-5309150
Fax. 02-5309150
