Inner Journey
แม่กับการเติบโตด้านใน
​

​เป็นครั้งแรกในรอบ 20 ปีที่แม่มีโอกาสมานั่งสมาธิคนเดียวโดยไม่มีลูกๆ มาด้วย แม้ครอบครัวเราจะให้ความสำคัญกับการเดินทางท่องโลกกว้างแต่เราก็ไม่เคยละทิ้งการเดินทางด้านในที่เราทุกคนจะมานั่งสมาธิร่วมกันเป็นประจำทุกปี
 
เพราะปีนี้ลูกทั้ง 3 คนติดเรียนและติดเข้าค่าย ทุกคนตกลงส่งแม่มานั่งสมาธิเพียงลำพังคนเดียว เมื่อถึงเขาใหญ่พี่ต้องตอบคำถามพี่ป้าน้าอาทุกคนว่า “ทำไมปีนี้ลูกๆ ไม่มา” “ทำไมปีนี้มาคนเดียว” แม่ตามตอบทุกคนที่เจอหน้าตั้งแต่เช้าจรดเย็นว่า “ปีนี้พี่ๆ ติดเรียน น้องติดเข้าค่ายมาไม่ได้ค่ะ” และ “พี่สมบูรณ์ไม่ได้มาด้วยค่ะอยู่รับ-ส่งเด็กๆ”
 
เมื่อไม่ต้องมากับครอบครัว พี่รู้สึกว่าตัวเองมีอิสระมากขึ้นที่จะใช้เวลาอ้อยอิ่งพูดคุยกับพี่ๆ น้องๆ ที่เราเห็นกันมาตั้งแต่พวกเรายังเป็นหนุ่มสาว แม้หลายคนจะแต่งงาน มีลูก มีหลาน แต่พวกเรายังคงเดินทางอยู่บนเส้นทางของการพัฒนาจิตวิญญาณภายในจนถึงทุกวันนี้

ระหว่างทานข้าวกลางวันร่วมกับคุณแม่ 2 ท่านที่นั่งสมาธิร่วมกันมาเกือบ 20 ปี หนึ่งในบทสนทนาที่ลุ่มลึกคงเป็นเรื่องแม่ต้องดูแลตัวเองอย่างไรเพื่อให้ลูกไม่หลุดเข้าไปในวังวนของกระแสทางโลก
 
เราสามคนเห็นตรงกันว่าเด็กๆ ที่นั่งสมาธิมีบุคลิกภาพที่สง่างาม บริสุทธิ์ไร้เดียงสา มีความคิดที่เป็นระเบียบ เฉียบคม และเปี่ยมไปด้วยความคิดสร้างสรรค์ สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้นในตัวพวกเขาอย่างเป็นธรรมชาติโดยที่พวกเขาไม่รู้ว่าตัวเองแตกต่างกับเด็กๆ ที่ไม่นั่งสมาธิอย่างไร
 
เราแบ่งปันเรื่องเล่าของเด็กๆ ที่พ่อแม่นั่งสมาธิพร้อมลูกตั้งแต่ยังเล็ก เมื่อถึงช่วงวัยรุ่นลูกหลายบ้านเริ่มแยกตัว ถอยห่าง ต่อต้านและไม่สนใจการนั่งสมาธิเหมือนตอนยังเล็ก
 
น่าแปลกที่ลูกแต่ละบ้านจะมีเหตุให้ได้กลับมานั่งสมาธิเองอีกครั้งโดยเปลี่ยนบุคลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ มีเรื่องเล่าที่น่าประทับใจว่าลูกชายกลับมานั่งสมาธิเองตอนเรียนปริญญาโท อาจารย์ที่ปรึกษาถึงกับทักว่าทำไมลูกเปลี่ยนไปเป็นคนละคนภายใน 1 ปี ตอนนี้ลูกชายของคุณแม่เรียนจบปริญญาเอกมา 10 ปีแล้ว

​มีบททดสอบความศรัทธาของพ่อแม่เมื่อลูกบางคนติดเกมส์อย่างหนัก ไม่เข้าร่วมกลุ่ม ตัดขาดตัวเองจากโลกภายนอก เหมือนพวกเขาถูกดึงออกจากแหล่งกำเนิดทางจิตวิญญาณแต่เขาก็สามารถกลับมาตระหนักรู้ได้ด้วยตนเองอีกครั้ง เปลี่ยนจากเด็กที่ปิดตัว เล่นเกมส์อยู่ในห้องคนเดียว กลายเป็นเด็กที่มั่นใจในตัวเองและเป็นผู้นำการนั่งสมาธิอย่างเข้มแข็ง ในเคสนี้ทุกคนในครอบครัวต่างฉงนใจกับการเปลี่ยนแปลงอย่างไม่เหลือเค้าเดิมนี้
 
เราเตือนกันและปลอบโยนกันเองว่า ตอนลูกยังเล็ก เราสามารถชวนลูกมานั่งสมาธิได้อย่างปกติ แต่พอลูกเริ่มโตขึ้นลูกเริ่มมีโลกส่วนตัวและมีความคิดเป็นของตัวเอง เราไม่สามารถบังคับลูกให้มานั่งสมาธิได้ แต่สิ่งที่แม่ทุกคนทำได้คือนั่งสมาธิทุกวันเพื่อรอคอยวันและเวลาที่เหมาะสมที่ลูกจะกลับมาสู่หนทางการตระหนักรู้ด้วยตนเองอีกครั้ง สิ่งสำคัญที่สุดคือ “แม่ต้องเชื่อมั่นในความดีของตัวเอง”
 
คุณแม่ 3 คนกลับมาคุยกันหลังนั่งสมาธิช่วงค่ำจบว่า “พวกเราจะไม่มีวันเข้าใจคุณสมบัติของแม่ ถ้าเราไม่มีลูก ถ้าเราไม่เคยตั้งท้อง เราไม่เคยผ่านความเจ็บปวด” พรที่พวกเราได้รับจากการเป็นแม่คือความเข้มแข็งจากภายใน บุคลิกภาพที่อบอุ่น แววตาและน้ำเสียงที่อ่อนโยน

คุณสมบัติเหล่านี้หาเกิดขึ้นเองไม่ แม่ยังคงต้องฝึกฝน บ่มเพาะ และยังยืนหยัดกับเส้นทางการพัฒนาจิตวิญญาณของตัวเองตราบชั่วชีวิต เพราะไม่มีของขวัญล้ำชิ้นใดบนโลกที่แม่จะมอบทิ้งไว้ให้ลูกได้ นอกจากเมล็ดพันธุ์ทางจิตวิญญาณและหนทางแห่งการตระหนักรู้ด้วยตัวเองเส้นนี้
 
รัก
พี่ณี
11/8/61

​บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator
Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator
Tel. 093-2459985, 02-5309150
Fax. 02-5309150
​

---