Inner Journey
ของขวัญ 3 ชิ้นในชีวิตแม่

ถือเป็นวันดีที่ลูกได้รับพรจากฟ้า ฝนตกมาแต่เช้า ขอให้ลูกแม่เข้มแข็ง กล้าหาญดุจอาชาอันสง่าล้ำและงดงามดั่งบัวสวรรค์ที่ครูเษมเขียนกลอนให้ตอนที่ลูกยังเล็ก แม่ยังเก็บการ์ดวันเกิดลูกไว้อย่างดี
 
แม่มีความรู้น้อยมากเรื่อง ความดี ความงาม ความจริงที่โรงเรียนเตรียมไว้ให้ตั้งแต่วันที่หนูยังเล็ก ต้องสารภาพเลยค่ะว่าแม่แทบไม่เคยรู้เลยว่านี่คือของขวัญ จนวันที่หนูเรียนจบจากโรงเรียนไตรพัฒน์ เรียนมหาวิทยาลัยปี 3 และมีอายุครบ 21 ปีในวันนี้ แม่เพิ่งกลับมานั่งทบทวนตัวเองอย่างลึกซึ้งและเพิ่งรู้ว่าหนูนำของขวัญ 3 ชิ้นนี้มามอบให้แม่ตั้งแต่วันที่หนูลืมตาดูโลก
 
จำได้ว่าหัวใจแม่เต้นตูมตามเมื่อนึกถึงวันแรกที่เจอหน้าหนูหลังแม่เพิ่งฟื้นจากยาสลบ ตอนคุณยายหมอกอบจิตอุ้มหนูมาให้พ่อเห็นหน้าครั้งแรก พ่อเล่าว่าทำอะไรไม่ถูกเลย ไม่รู้จะอุ้มหนูอย่างไร ตอนเห็นพ่อส่งคำอวยพรให้หนูเมื่อเย็นวานทำให้แม่คิดได้ว่าจริงสินะ...พ่อเจอหนูก่อนแม่เสียอีก

แม่นึกถึงวินาทีแรกที่เจอหน้าหนูกับวันนี้ที่หนูอายุครบ 21 ปีบริบูรณ์ ...21 ปีของการเดินทางที่แม่ได้เห็นหนูเติบโตจากสาวน้อยหน้าตาพริ้มเพราเป็นผู้ใหญ่ที่บรรลุนิติภาวะ เราสองคนผ่านเรื่องราวต่างๆ มามากมาย ต้องบอกว่าไม่ง่ายเลยสำหรับแม่
 
แม่เป็นผู้หญิงที่ดื้อและเชื่อในวิธีคิดของตัวเองมาก ฉะนั้น แม่ไม่มีวันเขื่ออะไรง่ายๆ ตอนคุณครูบอกแม่ว่าแม่ต้องสร้างบรรยากาศทีเปี่ยมด้วยความดีตอนหนูอายุ 0-7 ขวบ ต้องทำให้บ้านมีแต่ความงามตอนหนูอายุ 7-14 และทำให้หนูพบความจริงของชีวิตช่วง 14-21 แม่ฟังแล้วเฉยๆ ในตอนแรก ยอมทำบ้างเป็นครั้งคราวในตอนหลังและยึดถือเป็นภาพนำทางในท้ายที่สุด วันนี้แม่รู้ซึ้งแล้วว่าทำไมครูถึงบอกแม่แบบนี้
 
อยากบอกหนูว่าถ้าแม่ไม่มีหนู แม่คงไม่เดินทางไกลมาจนถึงวันนี้ หนูส่งโจทย์ที่ทำให้แม่ต้องทิ้งสิ่งรกรุงรังในชีวิตตัวเองและกลับมาทำหน้าที่ “แม่” อย่างแท้จริง แม่ได้เรียนรู้ที่จะเปิดกล่องของขวัญที่ชื่อ..ความดี ความงามและความจริง..ในทุกๆ ปีที่หนูเติบโตขึ้น

หนูคงจำเรื่องที่แม่เล่าให้ฟังบ่อยๆ ตอนหนูยังเล็กๆ ว่า
 
..หนูไม่เคยเล่นของเล่นจากธรรมชาติและชอบเล่นฃวดแชมพูซันซิลเป็นทึ่สุด
...หนูร้องไห้อยากได้ผงซักฟอกแอคแทคตอนไปห้าง
...หนูหูไม่ได้ยิน ตาขี้เกียจเพราะดูทีวีตั้งแต่แบเบาะ
...หนูไม่เล่นกับใคร ไม่คุยกับใคร นั่งเงียบๆ อยู่มุมห้องอนุบาลคนเดียวทุกวัน
....หนูร้องไห้ดังลั่นไม่ยอมขึ้นรถโรงเรียนกลับบ้านจนพ่อแม่ต้องมารับตั้งแต่วันแรกที่ไปโรงเรียน
....หนูถูกเพื่อนล้อจนกลายเป็นเด็กเก็บตัวตอนช่วงประถม

โจทย์เหล่านี้ทำให้แม่วุ่นวายใจ วิตกกังวลว่าหนูจะเป็นอะไรตอนโตขึ้น แต่พอถึงวันที่หนูอายุ 21 ปีจริงๆ แม่กลับรู้สึกว่าแม่สบายมากขึ้น โล่งใจมากขึ้นเมื่อส่งหนูถึงที่หมาย เพราะหนูเติบโตอย่างสวยงามและก้าวข้ามทุกข้อจำกัดที่แม่กังวล
 
วันนี้กลับมาอ่านการ์ดวันแม่ที่หนูเขียนให้แม่เมื่อหลายปีก่อน แม่ยิ่งมั่นใจมากขึ้นว่าหนูพร้อมแล้วสำหรับชีวิตในอนาคต แม่รู้ว่าหนูมีคุณสมบัติพิเศษบางอย่างที่สามารถเปลี่ยนแปลงผู้คนได้ โดยเฉพาะผู้หญิงที่บ้างานและคนที่รออะไรนานๆ ไม่ได้อย่างแม่
 
ตอนนี้หนูเป็นผู้ใหญ่ที่บรรลุนิติภาวะและมีสิทธิ์ในการเลือกเส้นทางชีวิตของตัวเอง แม้แม่จะใจหายว่าหนูคงเดินไกลจากชีวิตแม่มากขึ้น แม่คงจะไม่ได้รับการ์ดวันแม่จากหนูอีกนับจากนี้ไป แต่แม่เชื่อมั่นเสมอว่าหนูจะเลือกสิ่งที่ “ใช่” สำหรับชีวิตตัวเอง

ชีวิตข้างหน้ายังมีเรื่องราวอีกมากมายให้หนูได้เรียนรู้ หนูมี “วิชาชีวิต” ที่ถูกเตรียมไว้มาตลอด 21 ปี หยิบขึ้นมาใช้ทุกครั้งที่ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ชีวิตนะคะ แม่รู้ว่าความดี ความงามและความจริงที่หนูนำติดตัวมาตั้งแต่ตอนเกิดจะเป็นแสงนำทางหนูไปตลอดชีวิต
 
เชื่อมั่นในแสงของตัวเองและมอบแสงสว่างนี้ในหัวใจผู้คนที่หนูได้พบเจอ เดินต่อไปด้วยหัวใจที่หาญกล้า ...นับแต่นี้ไปหนูจะเป็นผู้ลิขิตชะตาชีวิตของตัวเองและอนาคตของโลกใบนี้ แม่จะยังเฝ้ารอหนูอยู่ตรงนี้เสมอค่ะ
 
รักหนูที่สุด
แม่
26/8/62

​บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator
Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator
Tel. 093-2459985, 02-5309150
Fax. 02-5309150

---