Inner Journey
Prang V
"To: แมมี่
วันนี้เป็นแม่ (รึเปล่านะ เอาเป็นว่าสมมุติว่านี้เป็นวันจันทร์ละกัน) จะว่าไปทุกวันก็เป็นวันแม่ได้ แต่วันนี้ปรางก็แค่เขียนจดหมาย เพื่อจะบอกบางอย่างก็แล้วกัน
ไม่รู้แฮะ ปรางไม่ค่อยชอบแสดงออก เพราะบางทีอยู่ดีๆ ก็จะร้องไห้ ไม่รู้เรื่องเล้ย แต่ก็อยากบอกแม่ ปรางน่ะรักแม่ รักครอบครัวทุกวัน ถึงแม้บางทีการแสดงออกจะดูตรงกันข้าม หยาบกระด้าง (รึเปล่านะ) ปรางว่าแม่คงไม่เคยได้ยิน ปรางพูดว่า "แม่คะ แบรๆ บูๆ...." หรอก (แบรๆ บูๆ ไม่เกี่ยว) มันคงจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน
แม่ก็รู้ว่าแม่อาจจะพยายามทำให้ปรางพูดสุภาพมากขึ้นหรือต้องการให้มีหางเสียงเหมือนลูกคนอื่นๆ จะได้แสดงถึงความนบนอบ (สะกดอย่างยังไง ไม่รู้แฮะ...) ที่มี แต่สำหรับปรางน่ะ แม่จะได้รับสิทธิพิเศษ!! ที่แม่คนไหนไม่เคยได้รับ "ไม่มีหางเสียง Foerver!!"
แม่บอกใครจะได้ฮา แฮะ แฮะ แต่ปรางทำม่ายด้ายจรีงจรีง แต่ยังไงปรางก็อยากให้แม่รู้นะว่า "ปรางรักแม่" เพราะยังไงปรางเชื่อว่าปรางคงไม่พูดแน่นอน"
วันนี้เป็นแม่ (รึเปล่านะ เอาเป็นว่าสมมุติว่านี้เป็นวันจันทร์ละกัน) จะว่าไปทุกวันก็เป็นวันแม่ได้ แต่วันนี้ปรางก็แค่เขียนจดหมาย เพื่อจะบอกบางอย่างก็แล้วกัน
ไม่รู้แฮะ ปรางไม่ค่อยชอบแสดงออก เพราะบางทีอยู่ดีๆ ก็จะร้องไห้ ไม่รู้เรื่องเล้ย แต่ก็อยากบอกแม่ ปรางน่ะรักแม่ รักครอบครัวทุกวัน ถึงแม้บางทีการแสดงออกจะดูตรงกันข้าม หยาบกระด้าง (รึเปล่านะ) ปรางว่าแม่คงไม่เคยได้ยิน ปรางพูดว่า "แม่คะ แบรๆ บูๆ...." หรอก (แบรๆ บูๆ ไม่เกี่ยว) มันคงจะไม่เกิดขึ้นแน่นอน
แม่ก็รู้ว่าแม่อาจจะพยายามทำให้ปรางพูดสุภาพมากขึ้นหรือต้องการให้มีหางเสียงเหมือนลูกคนอื่นๆ จะได้แสดงถึงความนบนอบ (สะกดอย่างยังไง ไม่รู้แฮะ...) ที่มี แต่สำหรับปรางน่ะ แม่จะได้รับสิทธิพิเศษ!! ที่แม่คนไหนไม่เคยได้รับ "ไม่มีหางเสียง Foerver!!"
แม่บอกใครจะได้ฮา แฮะ แฮะ แต่ปรางทำม่ายด้ายจรีงจรีง แต่ยังไงปรางก็อยากให้แม่รู้นะว่า "ปรางรักแม่" เพราะยังไงปรางเชื่อว่าปรางคงไม่พูดแน่นอน"
|
|
|
อ่านจบแม่นั่งอมยิ้ม แม่แทบลืมจดหมายฉบับเดียวที่ได้รับจากลูกในวันแม่ที่แม่ลืมจดบันทึกช่วงปีเอาไว้ ถ้าเปรียบเทียบกลอนวันแม่ปีแรกกับจดหมายฉบับนี้ช่างต่างกันแบบหาใดเปรียบมิได้ ลูกแม่เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ไม่เหลือเค้าเดิมแบบในกลอนนี้อีกเลย
แด่คุณแม่ที่รักยิ่ง
พระคุณแม่นั้นมากเหลือ แม่เผื่อแผ่ทุกทุกคน
ฉันรักแม่อย่างมากล้น ทั้งบนทั้งเบื้องล่างใจ
คุณแม่ท่านเป็นคนดี เมื่อมีท่านจะแบ่งปัน
เป็นอย่างนี้ทุกทุกวัน เรื่องมันแสนน่ายินดี
คุณแม่คอยอบรมฉัน ทุกวันแสนจะสุขี
แม่สอนให้ฉันรู้ดี ว่ามีเรื่องควรไม่ควร
รักแม่ที่สุด
ปราง
๑๒ สิงหาคม ๕๒
แด่คุณแม่ที่รักยิ่ง
พระคุณแม่นั้นมากเหลือ แม่เผื่อแผ่ทุกทุกคน
ฉันรักแม่อย่างมากล้น ทั้งบนทั้งเบื้องล่างใจ
คุณแม่ท่านเป็นคนดี เมื่อมีท่านจะแบ่งปัน
เป็นอย่างนี้ทุกทุกวัน เรื่องมันแสนน่ายินดี
คุณแม่คอยอบรมฉัน ทุกวันแสนจะสุขี
แม่สอนให้ฉันรู้ดี ว่ามีเรื่องควรไม่ควร
รักแม่ที่สุด
ปราง
๑๒ สิงหาคม ๕๒
|
|
|
วันเวลาเปลี่ยนไป แม่ไม่คาดหวังที่จะได้รับการ์ดวันแม่หรือจดหมายบอกความในใจจากลูกถึงแม่อีก แม่กลับไปอ่านการ์ดวันเกิดที่เพื่อนให้ตอนแม่จัดงานวันเกิดแบบยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตแม่คนนี้ ตอนลูก 9 ขวบ
แม่ยังเก็บการ์ดวันเกิดที่พริ้ม ตาต้าและกาโฟ่เขียนให้ลูกตอนมางานวันเกิดปีนั้น จำได้ว่ามีแม่อ้อย แม่เจี๊ยบ แม่พริ้มและคุณพ่ออีก 2 -3 คนมางานวันเกิดลูกในปีนั้นด้วย
วันนั้นแม่เอาผ้าสีรุ้ง 7 สีที่เพิ่งซื้อมาให้ลูกเดินตามสะพานสายรุ้งเพื่อมานั่งกินน้ำสมุนไพร (ชาเบญจรสที่ใส่น้ำผึ้งไว้ก้นแก้ว) พ่อมอบคริสตัลใสอันใหญ่ที่ซื้อมาเพื่อเป็นของขวัญวันเกิด 9 ขวบโดยเฉพาะ แม่ทัดใบเซียงเฉ่าที่มีใบ 3 แฉกเหมือนใบมะตูมที่หูลูก บรรยากาศเต็มไปด้วยความสงบและทรงสิทธิ์มาก
แม่เพิ่งเปิดฝาครอบโถที่แม่เก็บคริสตัล ข้าวสารและใบเซียงเฉ่าในงานวันเกิดลูกเมื่อ 10 ปีที่แล้วดูเมื่อเช้า แปลกมากที่ใบเซียงเฉ่าที่แม่ทัดหูลูกและข้าวสารที่คุณพ่อคุณแม่เพื่อนลูกอวยพรตอนมอบข้าวสารให้ลูกยังอยู่สมบูรณ์ดีไม่มีมอด ไม่ย่อยสลาย มีเพียงใบแห้งเฉย ๆ เอ! หรืออาจเป็นเพราะแม่ตั้งไว้บนหิ้งพระ
มีคำถามจากคุณแม่ที่มางานวันเกิดลูกว่า "ทำไมต้องให้ลูกกินน้ำสมุนไพรใส่น้ำผึ้งในวันเกิดด้วย" แม่ตอบไปว่า "แม่อยากให้ลูกรู้ว่ากว่าจะพบความหอมหวานในชีวิตลูกต้องผ่านชีวิตที่ขม เผ็ดร้อนไปก่อน" แม่ยังงงตัวเองว่าตอบอย่างนั้นไปได้อย่างไร ตอนนั้น รู้อย่างเดียวว่าแม่อยากจัดงานวันเกิดที่มีความหมายที่สุดให้กับลูก
แม่ยังเก็บการ์ดวันเกิดที่พริ้ม ตาต้าและกาโฟ่เขียนให้ลูกตอนมางานวันเกิดปีนั้น จำได้ว่ามีแม่อ้อย แม่เจี๊ยบ แม่พริ้มและคุณพ่ออีก 2 -3 คนมางานวันเกิดลูกในปีนั้นด้วย
วันนั้นแม่เอาผ้าสีรุ้ง 7 สีที่เพิ่งซื้อมาให้ลูกเดินตามสะพานสายรุ้งเพื่อมานั่งกินน้ำสมุนไพร (ชาเบญจรสที่ใส่น้ำผึ้งไว้ก้นแก้ว) พ่อมอบคริสตัลใสอันใหญ่ที่ซื้อมาเพื่อเป็นของขวัญวันเกิด 9 ขวบโดยเฉพาะ แม่ทัดใบเซียงเฉ่าที่มีใบ 3 แฉกเหมือนใบมะตูมที่หูลูก บรรยากาศเต็มไปด้วยความสงบและทรงสิทธิ์มาก
แม่เพิ่งเปิดฝาครอบโถที่แม่เก็บคริสตัล ข้าวสารและใบเซียงเฉ่าในงานวันเกิดลูกเมื่อ 10 ปีที่แล้วดูเมื่อเช้า แปลกมากที่ใบเซียงเฉ่าที่แม่ทัดหูลูกและข้าวสารที่คุณพ่อคุณแม่เพื่อนลูกอวยพรตอนมอบข้าวสารให้ลูกยังอยู่สมบูรณ์ดีไม่มีมอด ไม่ย่อยสลาย มีเพียงใบแห้งเฉย ๆ เอ! หรืออาจเป็นเพราะแม่ตั้งไว้บนหิ้งพระ
มีคำถามจากคุณแม่ที่มางานวันเกิดลูกว่า "ทำไมต้องให้ลูกกินน้ำสมุนไพรใส่น้ำผึ้งในวันเกิดด้วย" แม่ตอบไปว่า "แม่อยากให้ลูกรู้ว่ากว่าจะพบความหอมหวานในชีวิตลูกต้องผ่านชีวิตที่ขม เผ็ดร้อนไปก่อน" แม่ยังงงตัวเองว่าตอบอย่างนั้นไปได้อย่างไร ตอนนั้น รู้อย่างเดียวว่าแม่อยากจัดงานวันเกิดที่มีความหมายที่สุดให้กับลูก
|
บ้านเราไม่จัดงานวันเกิดให้ลูกอีกเลยหลัง 9 ขวบ ปีที่เหลือเต็มไปด้วยความเรียบง่าย มีเพียงความพิเศษคือออกไปกินอาหารพิเศษ (พิซซ่า) ที่ลูกเฝ้ารอมานาน
ปีนี้เป็นปีพิเศษของหนูเหมือนตอน 9 ขวบ แม่กำลังคิดว่าแม่จะทำอะไรเพื่อเฉลิมฉลอง Moon Node ครั้งแรกของลูกดี โชคดีมากที่เย็นนี้เราจะได้ไปนั่งสมาธิด้วยกัน แม่ว่าแค่นี้ก็เป็นปีที่พิเศษและเป็นสิริมงคลสำหรับลูกมากแล้ว ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยเปิดโลกทัศน์ให้ลูกมาก แม่ดีใจที่ลูกกล้าหาญที่จะออกไปสำรวจโลกกว้างขึ้นเรื่อยๆ แม่เชื่อว่าน้ำผึ้งก้นแก้วสอนให้ลูกรู้ว่าโลกในชีวิตจริงมีแหวนแห่งโอกาสซ่อนอยู่เสมอ ตลกดีที่ทักษะด้านกีฬาลูกแทบเป็นศูนย์ตอนเรียนที่โรงเรียน มาวันนี้ลูกมีเสื้อบาสหมายเลข 5 ของตัวเองภายใต้ฉายา Prang V วันนี้ลูกสมัครเป็นนักบาสของคณะ ไปลองคัดตัว Cheer Leader ลอง casting บทนางเอก สมัครเรียนเขียนบทกับพี่โอปอล นั่งรถเมล์ไป-กลับมหาวิทยาลัยเองได้ ชวนแม่ไปกินอาหารอินเดีย ลองทำทุกอย่างที่แม่ไม่ให้ทำ ถือเป็นความประหลาดใจของแม่แบบไม่ทันตั้งตัว |
|
|
ปรางบอกแม่ว่าจะเรียนเอก Filming เพราะเป็นตัวปรางที่สุด ปรางเล่าให้แม่ฟังอย่างดีใจว่าเทอมนี้จะได้เจอครูเมิฟอีกครั้งตอนเรียน History of Art ปรางเล่าต่อว่ายังไม่เคยหลับสักวิชา ทุกอย่างสนุกมาก
การเรียนการสอนของโรงเรียนเราในชั้นมัธยมปลายทำให้ปรางสนุกกับการเรียนรู้ ไม่เบื่อที่จะจดและทำความเข้าใจด้วยตัวเองทั้งก่อนและหลังคาบเรียน ปรางสามารถร่วมกิจกรรมกับเพื่อนใหม่และรุ่นพี่ได้อย่างไม่เคอะเขิน 19 ปีที่แม่เฝ้ารอวันนี้ วันที่พรของพ่อแม่ในวันลูก 9 ขวบและการ์ดอวยพรวันเกิดที่วาดโดยฝีมือครูเษม คุณครูประจำชั้นผู้มีสายตากว้างไกลและเชื่อมั่นในศักยภาพของลูกกลับกลายเป็นจริงดุจเทพนิยาย ยอมรับเลยค่ะในตอนนั้นแม่เองยังไม่เคยมีภาพนี้ในใจ จนวันนี้ได้ตระหนักด้วยสายตาของตัวเอง |
|
ขอกราบขอบพระคุณคุณครูเษมและคุณครูในโรงเรียนทุกคนที่ทำให้ม้าที่แสนสงบตัวนี้ ทะยานสู่โลกกว้างในวันนี้
เปรียบเจ้าดั่งอาชาสง่าล้ำ จิตประจำมั่นคงสงบนิ่ง คิดตรึกตรองไตร่ไม่ประวิง เจ้าจะวิ่งทะยานกล้าโลกกว้างไกล ครูเษม ๒๖ สิงหาคม ๕๑ วันนี้แม่เชื่อมั่นอย่างสุดหัวใจว่า นับแต่นี้ไปลูกจะเป็นผู้กุมบังเหียนชีวิตตัวเองและสร้างตำนานชีวิตเพื่อรังสรรค์สิ่งที่ดีที่สุดเพื่อโลกใบนี้สืบไป สุขสันต์วันเกิดค่ะ แม่ 26 สิงหาคม 2560 |
|
บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator Tel. 093-2459985, 02-5309150 Fax. 02-530915 |
|
|