|
การเรียนรู้ 3 แบบ..เรียนรู้โลก, เรียนรู้ชีวิต, เรียนรู้ผ่านปัญญาญาณ
ทำไมการเรียนรู้ในห้องเรียนไม่เพียงพอต่อการดำเนินชีวิตในโลกยุคปัจจุบัน พี่เชื่อว่าคำถามเหล่านี้เป็นคำถามใหญ่ที่หลายคนกำลังเผชิญอยู่ทุกวัน
การเรียนรู้โลก
ตั้งแต่เล็กเราเรียนรู้โลกผ่านตำรา ผ่านสิ่งที่คุณครูกำหนดไว้ตามตารางสอน เราได้ฝึกฝน เรียนรู้ผ่านสิ่งที่ถูกบันทึกไว้และมีข้อพึงปฏิบัติกำหนดไว้อย่างชัดเจน บทเรียนที่ได้รับจากคุณครูเตรียมเราให้เข้าใจโลกแบบค่อยเป็นค่อยไป สิ่งที่เรียนรู้ในห้องเรียนช่วยให้เราควบคุมสถานการณ์ต่างๆ ได้อย่างมั่นใจ เมื่อเติบโตขึ้นหลายคนเลือกงานที่ตรงกับสิ่งที่เรียนเพื่อพัฒนาทักษะและความเป็นมืออาชีพให้หยั่งรากลึก
เราเรียนรู้โลกผ่านงานที่เราทำ สิ่งที่เราเรียน และสภาพแวดล้อมที่ถูกกำหนดไว้อย่างสมบูรณ์ เรามีบทเรียนหลักเป็นแนวทางให้เราเดิน หลายคนรู้สึกอุ่นใจและปลอดภัยเมื่อมีแนวทางกำหนดไว้ แล้ววันหนึ่งโลกก็เล่นตลกกับเราโดยส่งโจทย์ที่ยากขึ้น โจทย์ที่ไม่มีการสอนในห้องเรียนเพื่อผลักเราให้ก้าวต่อไป...
การเรียนรู้โลก
ตั้งแต่เล็กเราเรียนรู้โลกผ่านตำรา ผ่านสิ่งที่คุณครูกำหนดไว้ตามตารางสอน เราได้ฝึกฝน เรียนรู้ผ่านสิ่งที่ถูกบันทึกไว้และมีข้อพึงปฏิบัติกำหนดไว้อย่างชัดเจน บทเรียนที่ได้รับจากคุณครูเตรียมเราให้เข้าใจโลกแบบค่อยเป็นค่อยไป สิ่งที่เรียนรู้ในห้องเรียนช่วยให้เราควบคุมสถานการณ์ต่างๆ ได้อย่างมั่นใจ เมื่อเติบโตขึ้นหลายคนเลือกงานที่ตรงกับสิ่งที่เรียนเพื่อพัฒนาทักษะและความเป็นมืออาชีพให้หยั่งรากลึก
เราเรียนรู้โลกผ่านงานที่เราทำ สิ่งที่เราเรียน และสภาพแวดล้อมที่ถูกกำหนดไว้อย่างสมบูรณ์ เรามีบทเรียนหลักเป็นแนวทางให้เราเดิน หลายคนรู้สึกอุ่นใจและปลอดภัยเมื่อมีแนวทางกำหนดไว้ แล้ววันหนึ่งโลกก็เล่นตลกกับเราโดยส่งโจทย์ที่ยากขึ้น โจทย์ที่ไม่มีการสอนในห้องเรียนเพื่อผลักเราให้ก้าวต่อไป...
|
การเรียนรู้ชีวิต
การเรียนรู้ชีวิตแตกต่างจากการเรียนรู้โลกผ่านบทเรียนหลักเพราะชีวิตเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ทุกเหตุการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตไม่เรียงลำดับ ไม่มีการเตือนล่วงหน้า มีเพียงตัวเราที่จะรับมือกับทุกปัญหาและความท้าทายอย่างมีสติ แล้ว "สติ" มาจากไหนยามเราเข้าสู่ภาวะคับขัน "สติ" มาจากการย้อนมอง ทบทวน ใคร่ครวญตนเองอยู่เป็นนิจ การอยู่กับตัวเองเงียบๆ เปิดพื้นที่โล่งๆ ในหัวทำให้เราเห็นชีวิตรูปแบบใหม่อย่างไม่เคยเห็นมาก่อน หลายคนทำงานหนัก เรียนหนัก คิดถึงอดีตหรืออนาคตมากเกินจนขาดความสมดุลทำให้เราพลาดที่จะเห็นของขวัญชิ้นงามที่ชีวิตส่งมา มนุษย์ทุกคนมีของขวัญอันยิ่งใหญ่ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด คือความสามารถในการเดิน การพูดและการคิด แต่เรากลับลืมเครื่องมืออันยิ่งใหญ่นี้ยามเผชิญปัญหา เราลืมที่จะใคร่ครวญว่าบททดสอบที่ชีวิตส่งมาคือการเปิดทางเลือกใหม่ให้กับเรา ถ้าเรารู้ว่าการยืนด้วยขาทั้งสองข้างคือการแสดงจุดยืน การพูดคือเครื่องมือสื่อสารที่ทรงพลัง การคิดช่วยให้เราคิดต่างและเลือกหนทางที่แตกต่างได้ เราย่อมเปิดกล่องของขวัญทุกวันเพื่อใช้ชีวิตอย่างไร้ขีดจำกัดและเตรียมตัวเองให้พร้อมสู่การเรียนรู้ขั้นสูง |
การเรียนรู้ผ่านปัญญาญาณ
การเรียนรู้ขั้นสุดท้ายย่อมบรรลุไม่ได้ถ้าเรายังไม่ละวางอัตตาตนเอง การเรียนรู้ขั้นนี้ต้องอาศัยความกล้าหาญและอดทนที่จะเผชิญกับความไม่รู้ ถอดวางความรู้เดิมและก้าวเดินท่ามกลางความมืดด้วยปัญญาญาณภายในโดยไม่มีต้นแบบและไร้ทิศทาง
การเรียนรู้แบบนี้ทำให้เรากลับเข้าไปค้นพบศักยภาพสูงสุดของตัวเอง ชีวิตจะผลักเราเข้าไปสู่ทางแยกที่ต้องเลือกระหว่างทางโน้นและทางนี้ เพื่อจะถามเราว่าเราคือใคร เราเกิดมาทำอะไรบนโลกใบนี้ มีอะไรที่เรายังทำไม่สำเร็จและยังอยากทำอยู่จนถึงวันสุดท้ายของชีวิต
เสียดายที่หลายคนหยุดเรียนกลางคันตั้งแต่การเรียนรู้ขั้นแรก ทำให้พลาดโอกาสในการนำวิชาที่ตนเรียนทางโลกมาสร้างความแตกต่างให้ชีวิตตนเองและผู้คนรอบข้าง เราพลาดโอกาสที่จะวางใจกับความไม่แน่นอนในชีวิตและเรียนรู้ว่าเราไม่อาจเลือกเดินเพียงทางใดทางหนึ่งแต่ต้องเลือกทั้ง 2 ทาง
ลองถามตัวเองนะคะว่าวันนี้เราได้แสดงจุดยืนที่แตกต่างโดยไม่ได้ทำตามคนอื่น คิดเหมือนคนอื่นไม่ลอกเลียนใคร และเชื่อว่าความสำเร็จในชีวิตไม่มีทางลัด ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะว่าคุณก้าวมาสู่การเรียนรู้ขั้นที่สองแล้ว
ถ้าวันนี้เรามีความเคารพนบนอบต่อธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ วัตถุทางโลกไม่อาจเหนี่ยวนำให้เราหลุดจากสิ่งที่เราให้คุณค่า ยังคงเบิกบานกับความไม่แน่นอนในชีวิต ไม่กลัวที่จะเริ่มใหม่ พร้อมที่จะก้าวเดินต่อไปโดยยึดประโยชน์ของชุมชนและส่วนรวมเป็นที่ตั้งโดยเงินไม่ใช่คำตอบสุดท้ายในชีวิต คุณกำลังก้าวมาสู่อาณาจักรใหม่ที่ทุกอย่างเป็นไปได้เสมอและนี่คือการเรียนรู้ขั้นสูงสุดของชีวิต
การเรียนรู้ขั้นสุดท้ายย่อมบรรลุไม่ได้ถ้าเรายังไม่ละวางอัตตาตนเอง การเรียนรู้ขั้นนี้ต้องอาศัยความกล้าหาญและอดทนที่จะเผชิญกับความไม่รู้ ถอดวางความรู้เดิมและก้าวเดินท่ามกลางความมืดด้วยปัญญาญาณภายในโดยไม่มีต้นแบบและไร้ทิศทาง
การเรียนรู้แบบนี้ทำให้เรากลับเข้าไปค้นพบศักยภาพสูงสุดของตัวเอง ชีวิตจะผลักเราเข้าไปสู่ทางแยกที่ต้องเลือกระหว่างทางโน้นและทางนี้ เพื่อจะถามเราว่าเราคือใคร เราเกิดมาทำอะไรบนโลกใบนี้ มีอะไรที่เรายังทำไม่สำเร็จและยังอยากทำอยู่จนถึงวันสุดท้ายของชีวิต
เสียดายที่หลายคนหยุดเรียนกลางคันตั้งแต่การเรียนรู้ขั้นแรก ทำให้พลาดโอกาสในการนำวิชาที่ตนเรียนทางโลกมาสร้างความแตกต่างให้ชีวิตตนเองและผู้คนรอบข้าง เราพลาดโอกาสที่จะวางใจกับความไม่แน่นอนในชีวิตและเรียนรู้ว่าเราไม่อาจเลือกเดินเพียงทางใดทางหนึ่งแต่ต้องเลือกทั้ง 2 ทาง
ลองถามตัวเองนะคะว่าวันนี้เราได้แสดงจุดยืนที่แตกต่างโดยไม่ได้ทำตามคนอื่น คิดเหมือนคนอื่นไม่ลอกเลียนใคร และเชื่อว่าความสำเร็จในชีวิตไม่มีทางลัด ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะว่าคุณก้าวมาสู่การเรียนรู้ขั้นที่สองแล้ว
ถ้าวันนี้เรามีความเคารพนบนอบต่อธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ วัตถุทางโลกไม่อาจเหนี่ยวนำให้เราหลุดจากสิ่งที่เราให้คุณค่า ยังคงเบิกบานกับความไม่แน่นอนในชีวิต ไม่กลัวที่จะเริ่มใหม่ พร้อมที่จะก้าวเดินต่อไปโดยยึดประโยชน์ของชุมชนและส่วนรวมเป็นที่ตั้งโดยเงินไม่ใช่คำตอบสุดท้ายในชีวิต คุณกำลังก้าวมาสู่อาณาจักรใหม่ที่ทุกอย่างเป็นไปได้เสมอและนี่คือการเรียนรู้ขั้นสูงสุดของชีวิต
|
การเรียนรู้ทั้ง 3 รูปแบบเกื้อกูลและส่งเสริมซึ่งกันและกันโดยขาดด้านใดด้านหนึ่งไปไม่ได้ พี่เองยังคงเดินทางเพื่อเรียนรู้โลก เรียนรู้ชีวิตและเรียนรู้ปัญญาญาณในแบบฉบับของตัวเอง เพราะเชื่อเสมอว่า...ชีวิตคือการเรียนรู้ เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ
รัก พี่ณี |