Biography สัมภาษณ์พิเศษ
ลูกสาวคนกลาง (ตอนแรก)
ถ้าลูกคนที่สามเรียนรู้โลกผ่านความคิด วันนี้เราจะขยับเข้ามารู้จักกับลูกคนที่สองที่เรียนรู้โลกผ่านความรู้สึก ก่อนจะได้ฟังบทสัมภาษณ์ของปัญญ์ พี่อยากแบ่งปันคุณสมบัติของลูกคนกลางที่เป็นสากลก่อนนะคะ
“ลูกคนที่สองของบ้านเป็นคนรักธรรมชาติ เป็นนักฝัน ฟังอารมณ์ความรู้สึกของตัวเอง เป็นผู้แสวงหาไม่ใช่นักต่อสู้ เป็นนักแต่งโคลงกลอน บางครั้งเป็นดั่งนักบุญ ชอบความอิสระ ชอบเดินทาง พึ่งพาตัวเอง โลกทั้งหมดคือสนามเด็กเล่นของพวกเขา”
บทสัมภาษณ์พิเศษ - ลูกสาวคนกลาง (19 ปี)
แม่: ปัญญ์คิดว่าลูกสาวคนกลางเหมือนนักบุญและเป็นคนที่เกิดมาเพื่อสนับสนุนพี่สาวของตัวเองจริงไหมคะ
ปัญญ์: ปัญญ์คิดว่าแล้วแต่บ้านนะ เผอิญปัญญ์กับเจ้ปรางสนิทกัน
แม่: ตอนเล็กๆ ปัญญ์โดนแม่ตีบ่อย ตอนโตขึ้นจำได้ไหมคะ
ปัญญ์: จำได้ว่าถูกตีแต่จำความรู้สึกไม่ได้ นิสัยแม่ก็เป็นแบบนี้ ตอนนั้นปัญญ์ยังเด็กอยู่เลยไม่ได้คิดมาก
แม่: ปีนี้ปัญญ์เรียนจบ ม.6 แล้ว ถ้ามองย้อนกลับไปตอนเรียน ปัญญ์คิดว่าการศึกษาวอลดอร์ฟคืออะไรคะ
ปัญญ์: สิ่งที่นึกได้คือเรียนให้เหมาะสมกับเวลา เรียนในช่วงที่เหมาะสมกับตัวเอง ช่วงเด็กๆ ถ้าเรียนยังไม่ไหวก็ไม่ต้องไปอัดๆ เรียน
แม่: ปัญญ์คิดว่าการศึกษาวอลดอร์ฟต่างกับกระแสหลักอย่างไรคะ
ปัญญ์: การเรียนแบบเราดีคนละแบบ การเรียนแบบกระแสหลักให้เวลากับการเรียนพิเศษตั้งแต่เล็ก เด็กๆ มีเวลาเรียนพิเศษเต็มที่ หลายคนก็มีทักษะด้านศิลปะเหมือนโรงเรียนเรา บางคนก็เก่งด้วยเพราะเค้าต้านกระแสของตัวเองมาฝึกด้านนี้ เลยบอกไม่ได้ว่าถ้าเราจบจากวอลดอร์ฟเราจะมีทักษะด้านศิลปะมากกว่า
ปัญญ์: โรงเรียนแบบเราให้เวลาเรียนเมื่อถึงเวลา เราได้ลองทำกิจกรรมหลายอย่าง เราอาจไม่ได้เรียนหลักการเยอะเหมือนกระแสหลัก
ปัญญ์: การเรียนแบบเราเหมือนเดินเข้าไปในป่า แล้วเลือกหยิบสิ่งสำคัญออกมาจากป่า ถ้าเราปล่อยชีวิตให้ล่องลอยไป เราก็ไม่สามารถปรับตัวได้ การศึกษาบ้านเรายังให้ค่ากับเรื่องใบปริญญา
ปัญญ์: คิดอยู่ว่าในอนาคตน้องรุ่นหลังน่าจะโชคดีกว่ารุ่นปัญญ์ถ้าสังคมเลิกให้คุณค่ากับใบปริญญา ตอนนี้สังคมเรายังไปไม่ถึงตรงจุดนั้นก็ต้องบริหารตัวเอง ถ้าอยากเข้ามหาวิทยาลัยก็ต้องจัดการเวลาตัวเองให้ดี
ปัญญ์: ถ้าถามปัญญ์ การเรียนกระแสหลักกับการเรียนแบบวอลดอร์ฟก็ดีทั้งคู่ เห็นเพื่อนเจ้ปรางที่จบกระแสหลักมาเขาก็ทำได้เหมือนโรงเรียนเรา เขาก็ต้องต้านกระแสของโรงเรียนตัวเองมากๆ โรงเรียนเราไม่ให้ความสำคัญกับการเรียนพิเศษเราก็ต้องต้านกระแสของโรงเรียน แต่งานของโรงเรียนต้องไม่เสีย ต้องรับผิดชอบ ต้องส่งงานโปรเจ็คทุกอย่างโดยเฉพาะช่วง ม.6 มีงานเยอะมาก เราต้องบริหารเวลาของตัวเองให้ดีถ้าอยากเข้ามหาวิทยาลัย
ปัญญ์: ครูปัญญ์คนนึงเคยเล่าเรื่องมหาวิทยาลัยวอลดอร์ฟหรือชุมชนวอลดอร์ฟให้ฟัง ปัญญ์ว่ามันก็ดีนะ เราไม่ต้องปรับตัวเลยจบออกไปก็กลับเข้าไปอยู่ในบรรยากาศเดิมๆ มีคนเรียนอยู่ไม่กี่คนในห้อง แต่มันยังไม่เข้ากับบริบทของสังคมไทยในตอนนี้
แม่: คุณค่าในมุมมองของปัญญ์คืออะไรคะ พ่อแม่ควรเตรียมให้ลูกอย่างไร
ปัญญ์: คุณค่าคือสิ่งที่ยืนยัน..ไม่ใช่สิ่งที่ยัดเยียด พ่อแม่ทำทุกวันให้เป็นตัวอย่างไม่ใช่เป็นต้นแบบ ปัญญ์มองว่าต้นแบบยึดติดเกินไป ขยับไม่ได้ ถ้าทำเป็นตัวอย่างเราเรียนรู้ได้ว่าจะเอาไปใช้ต่ออย่างไร อย่างแม่นั่งสมาธิทุกวันเราก็เห็น ดีแล้วที่แม่ไม่มาบังคับเราให้ทำด้วย แม่ก็นั่งสมาธิของแม่ไป
แม่: งั้นพ่อแม่ควรต้องรู้อะไรบ้างคะ เช่นต้องรู้เรื่องการศึกษาวอลดอร์ฟก่อนส่งลูกมาเรียนหรือเปล่า
ปัญญ์: รู้กับใช้เป็นมันคนละเรื่องกันนะ เพราะรู้แล้วกลัว ไม่กล้าทำอะไรน่ากลัวกว่า เพราะใช้เป็นจะปรับตามสถานการณ์
แม่: ถ้าพ่อแม่เปลี่ยนมาสร้างสมดุลให้ลูกก่อนดีไหมคะ
ปัญญ์: สมดุลไม่ใช่สมมาตร 50:50 แต่รู้ว่าเราจะให้คุณค่ากับเรื่องอะไร บางเรื่องใหญ่แต่ไม่มีคุณค่า บางเรื่องเล็กแต่มีคุณค่ามาก ปัญญ์ว่าเราต้องหาให้เจอว่าจุดกึ่งกลางอยู่ตรงไหน
มุมมองต่อโลกของลูกคนที่สองจะเป็นอย่างไร ติดตามต่อได้ในวันพรุ่งนี้ค่ะ
รัก
พี่ณี
5/5/63
บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator
Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator
Tel. 093-2459985, 02-5309150
“ลูกคนที่สองของบ้านเป็นคนรักธรรมชาติ เป็นนักฝัน ฟังอารมณ์ความรู้สึกของตัวเอง เป็นผู้แสวงหาไม่ใช่นักต่อสู้ เป็นนักแต่งโคลงกลอน บางครั้งเป็นดั่งนักบุญ ชอบความอิสระ ชอบเดินทาง พึ่งพาตัวเอง โลกทั้งหมดคือสนามเด็กเล่นของพวกเขา”
บทสัมภาษณ์พิเศษ - ลูกสาวคนกลาง (19 ปี)
แม่: ปัญญ์คิดว่าลูกสาวคนกลางเหมือนนักบุญและเป็นคนที่เกิดมาเพื่อสนับสนุนพี่สาวของตัวเองจริงไหมคะ
ปัญญ์: ปัญญ์คิดว่าแล้วแต่บ้านนะ เผอิญปัญญ์กับเจ้ปรางสนิทกัน
แม่: ตอนเล็กๆ ปัญญ์โดนแม่ตีบ่อย ตอนโตขึ้นจำได้ไหมคะ
ปัญญ์: จำได้ว่าถูกตีแต่จำความรู้สึกไม่ได้ นิสัยแม่ก็เป็นแบบนี้ ตอนนั้นปัญญ์ยังเด็กอยู่เลยไม่ได้คิดมาก
แม่: ปีนี้ปัญญ์เรียนจบ ม.6 แล้ว ถ้ามองย้อนกลับไปตอนเรียน ปัญญ์คิดว่าการศึกษาวอลดอร์ฟคืออะไรคะ
ปัญญ์: สิ่งที่นึกได้คือเรียนให้เหมาะสมกับเวลา เรียนในช่วงที่เหมาะสมกับตัวเอง ช่วงเด็กๆ ถ้าเรียนยังไม่ไหวก็ไม่ต้องไปอัดๆ เรียน
แม่: ปัญญ์คิดว่าการศึกษาวอลดอร์ฟต่างกับกระแสหลักอย่างไรคะ
ปัญญ์: การเรียนแบบเราดีคนละแบบ การเรียนแบบกระแสหลักให้เวลากับการเรียนพิเศษตั้งแต่เล็ก เด็กๆ มีเวลาเรียนพิเศษเต็มที่ หลายคนก็มีทักษะด้านศิลปะเหมือนโรงเรียนเรา บางคนก็เก่งด้วยเพราะเค้าต้านกระแสของตัวเองมาฝึกด้านนี้ เลยบอกไม่ได้ว่าถ้าเราจบจากวอลดอร์ฟเราจะมีทักษะด้านศิลปะมากกว่า
ปัญญ์: โรงเรียนแบบเราให้เวลาเรียนเมื่อถึงเวลา เราได้ลองทำกิจกรรมหลายอย่าง เราอาจไม่ได้เรียนหลักการเยอะเหมือนกระแสหลัก
ปัญญ์: การเรียนแบบเราเหมือนเดินเข้าไปในป่า แล้วเลือกหยิบสิ่งสำคัญออกมาจากป่า ถ้าเราปล่อยชีวิตให้ล่องลอยไป เราก็ไม่สามารถปรับตัวได้ การศึกษาบ้านเรายังให้ค่ากับเรื่องใบปริญญา
ปัญญ์: คิดอยู่ว่าในอนาคตน้องรุ่นหลังน่าจะโชคดีกว่ารุ่นปัญญ์ถ้าสังคมเลิกให้คุณค่ากับใบปริญญา ตอนนี้สังคมเรายังไปไม่ถึงตรงจุดนั้นก็ต้องบริหารตัวเอง ถ้าอยากเข้ามหาวิทยาลัยก็ต้องจัดการเวลาตัวเองให้ดี
ปัญญ์: ถ้าถามปัญญ์ การเรียนกระแสหลักกับการเรียนแบบวอลดอร์ฟก็ดีทั้งคู่ เห็นเพื่อนเจ้ปรางที่จบกระแสหลักมาเขาก็ทำได้เหมือนโรงเรียนเรา เขาก็ต้องต้านกระแสของโรงเรียนตัวเองมากๆ โรงเรียนเราไม่ให้ความสำคัญกับการเรียนพิเศษเราก็ต้องต้านกระแสของโรงเรียน แต่งานของโรงเรียนต้องไม่เสีย ต้องรับผิดชอบ ต้องส่งงานโปรเจ็คทุกอย่างโดยเฉพาะช่วง ม.6 มีงานเยอะมาก เราต้องบริหารเวลาของตัวเองให้ดีถ้าอยากเข้ามหาวิทยาลัย
ปัญญ์: ครูปัญญ์คนนึงเคยเล่าเรื่องมหาวิทยาลัยวอลดอร์ฟหรือชุมชนวอลดอร์ฟให้ฟัง ปัญญ์ว่ามันก็ดีนะ เราไม่ต้องปรับตัวเลยจบออกไปก็กลับเข้าไปอยู่ในบรรยากาศเดิมๆ มีคนเรียนอยู่ไม่กี่คนในห้อง แต่มันยังไม่เข้ากับบริบทของสังคมไทยในตอนนี้
แม่: คุณค่าในมุมมองของปัญญ์คืออะไรคะ พ่อแม่ควรเตรียมให้ลูกอย่างไร
ปัญญ์: คุณค่าคือสิ่งที่ยืนยัน..ไม่ใช่สิ่งที่ยัดเยียด พ่อแม่ทำทุกวันให้เป็นตัวอย่างไม่ใช่เป็นต้นแบบ ปัญญ์มองว่าต้นแบบยึดติดเกินไป ขยับไม่ได้ ถ้าทำเป็นตัวอย่างเราเรียนรู้ได้ว่าจะเอาไปใช้ต่ออย่างไร อย่างแม่นั่งสมาธิทุกวันเราก็เห็น ดีแล้วที่แม่ไม่มาบังคับเราให้ทำด้วย แม่ก็นั่งสมาธิของแม่ไป
แม่: งั้นพ่อแม่ควรต้องรู้อะไรบ้างคะ เช่นต้องรู้เรื่องการศึกษาวอลดอร์ฟก่อนส่งลูกมาเรียนหรือเปล่า
ปัญญ์: รู้กับใช้เป็นมันคนละเรื่องกันนะ เพราะรู้แล้วกลัว ไม่กล้าทำอะไรน่ากลัวกว่า เพราะใช้เป็นจะปรับตามสถานการณ์
แม่: ถ้าพ่อแม่เปลี่ยนมาสร้างสมดุลให้ลูกก่อนดีไหมคะ
ปัญญ์: สมดุลไม่ใช่สมมาตร 50:50 แต่รู้ว่าเราจะให้คุณค่ากับเรื่องอะไร บางเรื่องใหญ่แต่ไม่มีคุณค่า บางเรื่องเล็กแต่มีคุณค่ามาก ปัญญ์ว่าเราต้องหาให้เจอว่าจุดกึ่งกลางอยู่ตรงไหน
มุมมองต่อโลกของลูกคนที่สองจะเป็นอย่างไร ติดตามต่อได้ในวันพรุ่งนี้ค่ะ
รัก
พี่ณี
5/5/63
บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator
Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator
Tel. 093-2459985, 02-5309150
