Biography สัมภาษณ์พิเศษ
ลูกชายคนเล็ก (ตอนแรก)
ถ้าลูกคนโตเรียนรู้โลกผ่านพลังเจตจำนง ลูกคนกลางเรียนรู้โลกผ่านความรู้สึก ลูกคนเล็กคือคนที่เรียนรู้โลกผ่านความคิด ภาพกว้างของลูกขายคนเล็กหรือลูกคนที่สามของบ้านตามทฤษฎีคือ “ลูกคนที่สามต้องแบกภาระไว้บนบ่า มีแนวโน้มที่จะเป็นเผด็จการแบบเงียบๆ ในที่ทำงานเมื่อโตขึ้น Karl Koenig กล่าวไว้ว่าลูกชายคนที่สามเป็นคนที่ฝ่าฟันต่อสู้เพื่อจิตวิญญาณ เขาจะเป็นผู้อุทิศตนช่วยเหลือผู้อื่นอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย ส่วนใหญ่มีอาชีพหมอและพยาบาล”
บทสัมภาษณ์พิเศษ - ลูกชายคนเล็ก (อายุ 16..5 ปี)
แม่: เกิดเป็นลูกคนเล็กรู้สึกอย่างไรคะ
โอม: รู้สึกว่าตัวเองถูกตามใจตั้งแต่เล็ก เกิดมามีพี่สาวสองคนที่เก่งมาก มีอะไรต้องคอยถามพี่ ทำอะไรไม่เป็นก็ถามพี่
แม่: ถูกตามใจแบบไหนคะ
โอม: ถ้าอยากได้อะไรก็ได้ ไม่ค่อยถูกตี
แม่: ตอนนี้โอมโตเป็นวัยรุ่นแล้วเป็นอย่างไร
โอม: โอมเป็นวัยรุ่นอยู่ ตอบไม่ได้ว่าวัยรุ่นเป็นอย่างไร รู้แต่ว่าอยากทำอะไรด้วยตัวเอง พ่อแม่ไม่ต้องมาตามให้ทำโน่นทำนี่ อยากไปไหนมาไหนเองบ้าง อยากได้อิสระ
แม่: อิสระแบบไหนที่โอมอยากได้
โอม: อิสระที่โอมรู้ว่าตัวเองต้องทำอะไร ไม่ต้องมาคอยบอก คอยเตือน ทุกวันนี้ก็ทำเองไม่เห็นต้องให้พ่อแม่มาบอก เบื่อ!
แม่: ถ้ามองย้อนกลับไปมีช่วงวัยรุ่นตอนไหนที่ประทับใจ
โอม: คำถามไม่เคลียร์ ตอบไม่ได้
แม่: งั้นมีเหตุการณ์อะไรที่โอมจำได้
โอม: จำได้ว่าตัวเองแอบลงมาเล่นเกม Angry Birds ตอนตีสาม พ่อแม่จับได้ ตอนหลังต้องเลิกเล่นเกมเพราะทุกคนไม่เชื่อใจโอม
แม่: คิดว่าได้อะไรจากการแอบเล่นเกมครั้งนั้น (ม.1)
โอม: ทำให้โอมเลิกพูดโกหก และไม่ชอบคนโกหก เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านที่ทำให้ตัวเองเลิกโกหกทุกคน
แม่: โอมคิดว่าวัยรุ่นทุกคนควรมีช่วงเปลี่ยนผ่านไหมคะ
โอม: ต้องมีสิ มันช่วยให้เรารู้ว่าเราชอบและไม่ชอบอะไร
แม่: แล้วรู้สึกว่าตัวเองโตขึ้นตอนไหนคะ
โอม: ตอนหันไปเห็นน้อง ม.1 ม.2 มองว่าน้องยังเด็กมาก ยังไม่รู้เรื่องอะไร เล่น โวยวาย บางคนก็แก่แดดเกินไป เหมือนโอมตอนเด็กๆ
แม่: โอมได้อะไรจากช่วงเปลี่ยนผ่านคะ
โอม: ทำให้ตัวเองไม่ชอบคนโกหก ทุกวันนี้โอมพยายามไม่โกหก อีกเรื่องคือไม่ชอบคนผลัดวันประกันพรุ่ง เหมือนแม่บอกว่าจะจัดบ้านแต่จัดไม่เสร็จสักที ไม่ชอบเวลาคุยกับแม่แล้วแม่เอาไปเขียนเล่าให้คนอื่นฟัง
แม่: ครั้งนี้โอมรู้หรือเปล่าคะว่าเรื่องที่เราคุยกัน แม่จะเอาไปเขียนลง Facebook นะคะ
โอน: รู้..เลยไม่ค่อยชอบนั่งคุยแบบนี้ มันเหมือนนั่งคุยแบบจัดฉาก ไม่เป็นธรรมชาติ บอกก่อนว่ามีเวลาให้แม่แค่ครึ่งชั่วโมงนะเสียเวลาเล่นเกม
แม่: งั้นเราตกลงกันก่อนว่าถ้าคำพูดไหนที่โอมคิดว่าเป็นเรื่องส่วนตัวไม่อยากเล่า แม่ตัดทิ้งได้นะคะ แม่จะส่งให้โอมอ่านก่อนเหมือนทุกครั้ง
โอม: อืม
แม่: พ่อกับแม่ใครดุกว่ากันคะ
โอม: ตอนเล็กๆ แม่ห้ามทุกเรื่องแต่ไม่ดุ พ่อไม่ห้ามแต่ดุ
แม่: ตอนเล็กๆ เคยถูกพ่อแม่ลงโทษไหมคะ โตแล้วยังจำได้อยู่หรือเปล่า
โอม: จำได้ถึงทุกวันนี้ จำได้ว่าตอนเล็กๆ ถูกพ่อตีเจ็บมาก ตีเสร็จพ่อก็มาเล่นตลก แหย่ให้ขำ โตขึ้นพ่อไม่คอยตีและเล่นตลกน้อยลง
แม่: แล้วตอนนี้ พ่อแม่ยังดุอยู่ไหม
โอม: ไม่ดุเลยตอนนี้ปล่อยอิสระ เหมือนไม่มีกฏในบ้านอีกแล้ว
แม่: อ้าว! ไม่ดีหรือคะ โอมบอกว่าอยากมีอิสระ
โอม: มีกฏบ้างก็ดี จะได้ไม่แก่แดดเกินไป
แม่: โอมคิดว่าแม่ห้ามวัยรุ่นได้ไหม
โอม: ตอนแม่เป็นวัยรุ่น อาม่าห้ามได้ไหมล่ะ
แม่: ห้ามไม่ได้ แม่ก็เถียงอาม่า
โอม: รู้แล้วถามทำไม
แม่: แค่อยากรู้ว่าวัยรุ่นแก่แดดเป็นอย่างไร
โอม: ก็อยากได้อะไร ตอนที่ยังไม่ถึงเวลาที่ควรได้ไง
แม่: แล้วตอนโอมไม่เคยมีโทรศัพท์มือถือมาจนถึง ม.3 รู้สึกอย่างไร
โอม: ตอนแรกก็อึดอัด อยากได้เหมือนคนอื่นแต่ได้มาแล้วก็เห่อแป๊บเดียว ตอนนี้เลิกเห่อแล้ว
แม่: ได้โทรศัพท์มาแล้วเอามาทำอะไร
โอม: ไม่รู้เหรอว่าโทรศัพท์เอามาดูข่าว ค้นข้อมูล ฟังเพลง ดูซีรี่ย์ได้
แม่: แม่เห็นโอมดูข่าว ค้นข้อมูลแต่ไม่ฟังเพลง ไม่ดูซีรี่ย์ ใช้โทรศัพท์เล่นเกม วัยรุ่นจำเป็นต้องเล่นเกมด้วยหรือคะ
โอม: เล่นเกมแค่ 30% ชีวิตมีอย่างอื่นทำตั้งเยอะ เล่นกับหมา ไปเที่ยว กินข้าวนอกบ้าน ดูการ์ตูน อ่านหนังสือ ออกกำลังกาย ทำงานบ้าน โอมเล่นเกมเสร็จก็ไปนอนเองไม่เห็นต้องให้แม่บอก
แม่: แสดงว่าโอมใช้วิธีเล่นเกมเพื่อบอกว่าตัวเองเป็นวัยรุ่นแต่ไม่เลือกฟังเพลงเหมือนเจ้สองคน
โอม: ใช่
ติดตามความคิดของลูกคนเล็กได้ในตอนจบค่ะ
รัก
พี่ณี
3/5/63
บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator
Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator
Tel. 093-2459985, 02-5309150
บทสัมภาษณ์พิเศษ - ลูกชายคนเล็ก (อายุ 16..5 ปี)
แม่: เกิดเป็นลูกคนเล็กรู้สึกอย่างไรคะ
โอม: รู้สึกว่าตัวเองถูกตามใจตั้งแต่เล็ก เกิดมามีพี่สาวสองคนที่เก่งมาก มีอะไรต้องคอยถามพี่ ทำอะไรไม่เป็นก็ถามพี่
แม่: ถูกตามใจแบบไหนคะ
โอม: ถ้าอยากได้อะไรก็ได้ ไม่ค่อยถูกตี
แม่: ตอนนี้โอมโตเป็นวัยรุ่นแล้วเป็นอย่างไร
โอม: โอมเป็นวัยรุ่นอยู่ ตอบไม่ได้ว่าวัยรุ่นเป็นอย่างไร รู้แต่ว่าอยากทำอะไรด้วยตัวเอง พ่อแม่ไม่ต้องมาตามให้ทำโน่นทำนี่ อยากไปไหนมาไหนเองบ้าง อยากได้อิสระ
แม่: อิสระแบบไหนที่โอมอยากได้
โอม: อิสระที่โอมรู้ว่าตัวเองต้องทำอะไร ไม่ต้องมาคอยบอก คอยเตือน ทุกวันนี้ก็ทำเองไม่เห็นต้องให้พ่อแม่มาบอก เบื่อ!
แม่: ถ้ามองย้อนกลับไปมีช่วงวัยรุ่นตอนไหนที่ประทับใจ
โอม: คำถามไม่เคลียร์ ตอบไม่ได้
แม่: งั้นมีเหตุการณ์อะไรที่โอมจำได้
โอม: จำได้ว่าตัวเองแอบลงมาเล่นเกม Angry Birds ตอนตีสาม พ่อแม่จับได้ ตอนหลังต้องเลิกเล่นเกมเพราะทุกคนไม่เชื่อใจโอม
แม่: คิดว่าได้อะไรจากการแอบเล่นเกมครั้งนั้น (ม.1)
โอม: ทำให้โอมเลิกพูดโกหก และไม่ชอบคนโกหก เป็นช่วงเปลี่ยนผ่านที่ทำให้ตัวเองเลิกโกหกทุกคน
แม่: โอมคิดว่าวัยรุ่นทุกคนควรมีช่วงเปลี่ยนผ่านไหมคะ
โอม: ต้องมีสิ มันช่วยให้เรารู้ว่าเราชอบและไม่ชอบอะไร
แม่: แล้วรู้สึกว่าตัวเองโตขึ้นตอนไหนคะ
โอม: ตอนหันไปเห็นน้อง ม.1 ม.2 มองว่าน้องยังเด็กมาก ยังไม่รู้เรื่องอะไร เล่น โวยวาย บางคนก็แก่แดดเกินไป เหมือนโอมตอนเด็กๆ
แม่: โอมได้อะไรจากช่วงเปลี่ยนผ่านคะ
โอม: ทำให้ตัวเองไม่ชอบคนโกหก ทุกวันนี้โอมพยายามไม่โกหก อีกเรื่องคือไม่ชอบคนผลัดวันประกันพรุ่ง เหมือนแม่บอกว่าจะจัดบ้านแต่จัดไม่เสร็จสักที ไม่ชอบเวลาคุยกับแม่แล้วแม่เอาไปเขียนเล่าให้คนอื่นฟัง
แม่: ครั้งนี้โอมรู้หรือเปล่าคะว่าเรื่องที่เราคุยกัน แม่จะเอาไปเขียนลง Facebook นะคะ
โอน: รู้..เลยไม่ค่อยชอบนั่งคุยแบบนี้ มันเหมือนนั่งคุยแบบจัดฉาก ไม่เป็นธรรมชาติ บอกก่อนว่ามีเวลาให้แม่แค่ครึ่งชั่วโมงนะเสียเวลาเล่นเกม
แม่: งั้นเราตกลงกันก่อนว่าถ้าคำพูดไหนที่โอมคิดว่าเป็นเรื่องส่วนตัวไม่อยากเล่า แม่ตัดทิ้งได้นะคะ แม่จะส่งให้โอมอ่านก่อนเหมือนทุกครั้ง
โอม: อืม
แม่: พ่อกับแม่ใครดุกว่ากันคะ
โอม: ตอนเล็กๆ แม่ห้ามทุกเรื่องแต่ไม่ดุ พ่อไม่ห้ามแต่ดุ
แม่: ตอนเล็กๆ เคยถูกพ่อแม่ลงโทษไหมคะ โตแล้วยังจำได้อยู่หรือเปล่า
โอม: จำได้ถึงทุกวันนี้ จำได้ว่าตอนเล็กๆ ถูกพ่อตีเจ็บมาก ตีเสร็จพ่อก็มาเล่นตลก แหย่ให้ขำ โตขึ้นพ่อไม่คอยตีและเล่นตลกน้อยลง
แม่: แล้วตอนนี้ พ่อแม่ยังดุอยู่ไหม
โอม: ไม่ดุเลยตอนนี้ปล่อยอิสระ เหมือนไม่มีกฏในบ้านอีกแล้ว
แม่: อ้าว! ไม่ดีหรือคะ โอมบอกว่าอยากมีอิสระ
โอม: มีกฏบ้างก็ดี จะได้ไม่แก่แดดเกินไป
แม่: โอมคิดว่าแม่ห้ามวัยรุ่นได้ไหม
โอม: ตอนแม่เป็นวัยรุ่น อาม่าห้ามได้ไหมล่ะ
แม่: ห้ามไม่ได้ แม่ก็เถียงอาม่า
โอม: รู้แล้วถามทำไม
แม่: แค่อยากรู้ว่าวัยรุ่นแก่แดดเป็นอย่างไร
โอม: ก็อยากได้อะไร ตอนที่ยังไม่ถึงเวลาที่ควรได้ไง
แม่: แล้วตอนโอมไม่เคยมีโทรศัพท์มือถือมาจนถึง ม.3 รู้สึกอย่างไร
โอม: ตอนแรกก็อึดอัด อยากได้เหมือนคนอื่นแต่ได้มาแล้วก็เห่อแป๊บเดียว ตอนนี้เลิกเห่อแล้ว
แม่: ได้โทรศัพท์มาแล้วเอามาทำอะไร
โอม: ไม่รู้เหรอว่าโทรศัพท์เอามาดูข่าว ค้นข้อมูล ฟังเพลง ดูซีรี่ย์ได้
แม่: แม่เห็นโอมดูข่าว ค้นข้อมูลแต่ไม่ฟังเพลง ไม่ดูซีรี่ย์ ใช้โทรศัพท์เล่นเกม วัยรุ่นจำเป็นต้องเล่นเกมด้วยหรือคะ
โอม: เล่นเกมแค่ 30% ชีวิตมีอย่างอื่นทำตั้งเยอะ เล่นกับหมา ไปเที่ยว กินข้าวนอกบ้าน ดูการ์ตูน อ่านหนังสือ ออกกำลังกาย ทำงานบ้าน โอมเล่นเกมเสร็จก็ไปนอนเองไม่เห็นต้องให้แม่บอก
แม่: แสดงว่าโอมใช้วิธีเล่นเกมเพื่อบอกว่าตัวเองเป็นวัยรุ่นแต่ไม่เลือกฟังเพลงเหมือนเจ้สองคน
โอม: ใช่
ติดตามความคิดของลูกคนเล็กได้ในตอนจบค่ะ
รัก
พี่ณี
3/5/63
บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator
Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator
Tel. 093-2459985, 02-5309150
