Biography กับลำดับที่ของพี่น้อง (ตอนที่ 14)
เรากลับมาถึงบ้านตอนรถดับเพลิงกลับไปหมดแล้ว พี่รีบวิ่งเข้าไปดูในครัวที่เต็มไปด้วยเขม่าควัน ไฟลุกลามกินพื้นที่ในห้องครัวเกือบ 90% เห็นแต่สายไฟระโยงระยางห้อยต่องแต่ง ฝ้าเพดานโดนไฟไหม้เกือบหมด กลิ่นไหม้คลุ้งไปทั่ว
เครื่องดูดควันไหม้เกรียมหมดสภาพ ไฟลามไปทั่วห้องครัวเพราะน้ำมันในกระทะลุกพรึบและลามอย่างรวดเร็วขึ้นตามเครื่องดูดควัน ที่กลายสภาพเป็นเครื่องจ่ายเพลิงชั้นเยี่ยมด้วยคราบน้ำมันที่เป็นเชื้อไฟชั้นดี
โชคดีที่เรา build in ห้องครัวด้วยโครงไม้สักจริงทั้งหมดทำให้ทนไฟแต่ก็ไหม้เกรียมเกือบหมด ข้าวของในตู้หลอมละลาย โชคดีชั้นที่สองคือเราเลือกใช้สายไฟหุ้ม conduit อย่างหนาและพี่สมบูรณ์ให้เดินไฟในบ้านแยกเป็น 3 เฟส เลยทำให้ไฟไม่ลุกลามไปห้องอื่น
อาม่าให้พี่ชะโงกดูว่ายันต์กันไฟที่ติดอยู่หลังเครื่องดูดควันว่าไหม้หมดหรือเปล่า น่าแปลกที่ยันต์มีเพียงรอยไหม้เล็กๆ ที่ขอบพลาสติกเท่านั้น เราสองคนก้มลงกราบที่พื้นขอบคุณที่ท่านช่วยคุ้มครองบ้านเราไว้
อากู๋และพี่เลี้ยงน้องโอมคนใหม่ผลัดกันเล่าให้ฟังว่า ช่วงไฟไหม้เกิดตอนที่แม่บ้านใหญ่ทอดปลาให้แม่นาก แม่นิลกินแล้วลืมปิดเตาแก๊ส กลับเข้าบ้านอีกครั้งเห็นควันไฟและเปลวไฟลุกออกมานอกห้องครัว
โชคดีที่พี่เลี้ยงน้องโอมเคยขายอาหารในห้างซึ่งมีการฝึกซ้อมหนีไฟอยู่เป็นประจำ พี่เลี้ยงเล่าว่าตัวเองต้องวิ่งฝ่าควันไฟเข้าไปปิดแก๊ส หยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่ที่บังเอิญซักตากไว้มาคลุมกระทะท่วมน้ำมันที่ติดไฟแดงฉาน
ตอนนั้นทุกคนตกใจมาก เธอบอกให้อากู๋ถอดหัวแก๊สออกแต่อากู๋ทำไม่เป็น เธอเลยลองใช้วิชาที่เรียนจากห้างถอดหัวแก๊สออกเองและให้อากู๋ยกเตาแก๊สไปทิ้งนอกบ้าน เธอจำสิ่งที่ห้างสอนได้ 2 เรื่องคือห้ามทิ้งแก๊สไว้ในเปลวไฟเดี๋ยวแก๊สจะระเบิดและห้ามเอาน้ำดับน้ำมัน
พี่เลี้ยงเล่าต่อด้วยความตื่นเต้นว่าเมื่อเห็นว่าอากู๋ทิ้งถังแก๊สไว้นอกบ้านแล้ว เธอก็ไปหยิบเสื้อแขนยาวมาผูกเอวเพื่อให้น้องปรางกับน้องปัญญ์จับแขนเสื้อคนละข้างและเตรียมอุ้มน้องโอมหนีไฟ!
เธอเล่าต่อว่าหลังเอาเสื้อผูกเอวเรียบร้อย ก็เดินไปตามหาน้องๆ เธอเห็นน้องๆ นั่งรออยู่อย่างเป็นระเบียบที่โคนต้นจันทร์ผาหน้าประตูบ้าน ตำรวจดับเพลิงบอกให้พาเด็กๆ หนีออกไปก่อนเพราะอันตรายมาก
ตอนนั้นตำรวจดับเพลิงเข้ามาเดินกันเต็มบ้านเรา ตอนเรียนหนีไฟพีจำได้ว่าถ้าต้องฉีดน้ำดับเพลิง เจ้าหน้าที่จะชนคนและกระแทกคนล้มได้โดยไม่ผิดเพราะต้องคำนึงถึงชีวิตของประชาชนที่ติดในกองเพลิงหรือบ้านข้างเคียงก่อน
นึกถึงตอนนี้ยังเสียววาบว่าลูกตัวเล็กๆ นั่งขวางเครื่องฉีดน้ำพอดี เป็นโชคดีที่เราไม่อนุญาตให้ตำรวจฉีดน้ำสกัดเพลิง
ท่ามกลางความชุลมุนพี่เลี้ยงคนใหม่บอกให้เด็กๆ หนีไฟไปกับเธอ แต่สิ่งที่ได้ยินคือ "ไม่ไปพี่ เราจะนั่งรอคุณพ่อคุณแม่อยู่ตรงนี้" ปรางตอบพร้อมจับมือน้องสองคนไว้แน่น
เมื่อเห็นน้องๆ ไม่ยอมขยับไปไหนหลังคุณตำรวจมาเตือนครั้งที่สอง เธอเลยให้เด็กๆ นั่งรออยู่ที่เดิมต่อไป แล้ววิ่งกลับรวมกับทุกคนใรบ้านเพื่อดูสถานการณ์ ตอนนั้นเธอเห็นเพื่อนบ้านเอาน้ำมาคนละถังเพื่อข่วยดับไฟ
ในขณะที่พี่เลี้ยงคนใหม่และอากู๋พลัดกันเล่าอย่างตื่นเต้น แม่บ้านต้นเรื่องก็ค่อยๆ เดินมายกมือไหว้เราสองคนบอกว่า "ขอโทษนะคะ นวลไม่ได้ตั้งใจ มัวแต่กลัวนากกับนิลหิวเลยลืมปิดแก๊ส"
พี่กับพี่สมบูรณ์หันมามองหน้ากันแล้วตอบกลับไปว่า
"ไม่เป็นไรนวล พี่รู้ว่าไม่ได้ตั้งใจโชคดีที่ไฟไหม้แค่ห้องครัว แต่คราวหน้านวลต้องระวังมากกว่านี้ให้มากๆ นะ" พี่นวลยกมือท่วมหัวขอบคุณเราแล้วขอบคุณเราอีก
หลังจากคุยกันนานว่าจะแก้ไขซ่อมแซมอะไรต่อ พี่ออกมาหาลูกๆ ที่ดูร่าเริงดีจนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกคนยังนั่งเล่นกันในห้องรับแขก
ปรางหันมาหาแม่และเล่าในฐานะพี่ใหญ่ของบ้านว่า "คุณแม่ เมื่อกี้มีคุณน้าผู้ชายเข้ามาในบ้านเราเต็มไปหมด ทุกคนไม่ยอมถอดรองเท้า เขาใส่รองเท้าบูทเหยียบพรมคุณแม่ด้วยล่ะ"
เครื่องดูดควันไหม้เกรียมหมดสภาพ ไฟลามไปทั่วห้องครัวเพราะน้ำมันในกระทะลุกพรึบและลามอย่างรวดเร็วขึ้นตามเครื่องดูดควัน ที่กลายสภาพเป็นเครื่องจ่ายเพลิงชั้นเยี่ยมด้วยคราบน้ำมันที่เป็นเชื้อไฟชั้นดี
โชคดีที่เรา build in ห้องครัวด้วยโครงไม้สักจริงทั้งหมดทำให้ทนไฟแต่ก็ไหม้เกรียมเกือบหมด ข้าวของในตู้หลอมละลาย โชคดีชั้นที่สองคือเราเลือกใช้สายไฟหุ้ม conduit อย่างหนาและพี่สมบูรณ์ให้เดินไฟในบ้านแยกเป็น 3 เฟส เลยทำให้ไฟไม่ลุกลามไปห้องอื่น
อาม่าให้พี่ชะโงกดูว่ายันต์กันไฟที่ติดอยู่หลังเครื่องดูดควันว่าไหม้หมดหรือเปล่า น่าแปลกที่ยันต์มีเพียงรอยไหม้เล็กๆ ที่ขอบพลาสติกเท่านั้น เราสองคนก้มลงกราบที่พื้นขอบคุณที่ท่านช่วยคุ้มครองบ้านเราไว้
อากู๋และพี่เลี้ยงน้องโอมคนใหม่ผลัดกันเล่าให้ฟังว่า ช่วงไฟไหม้เกิดตอนที่แม่บ้านใหญ่ทอดปลาให้แม่นาก แม่นิลกินแล้วลืมปิดเตาแก๊ส กลับเข้าบ้านอีกครั้งเห็นควันไฟและเปลวไฟลุกออกมานอกห้องครัว
โชคดีที่พี่เลี้ยงน้องโอมเคยขายอาหารในห้างซึ่งมีการฝึกซ้อมหนีไฟอยู่เป็นประจำ พี่เลี้ยงเล่าว่าตัวเองต้องวิ่งฝ่าควันไฟเข้าไปปิดแก๊ส หยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่ที่บังเอิญซักตากไว้มาคลุมกระทะท่วมน้ำมันที่ติดไฟแดงฉาน
ตอนนั้นทุกคนตกใจมาก เธอบอกให้อากู๋ถอดหัวแก๊สออกแต่อากู๋ทำไม่เป็น เธอเลยลองใช้วิชาที่เรียนจากห้างถอดหัวแก๊สออกเองและให้อากู๋ยกเตาแก๊สไปทิ้งนอกบ้าน เธอจำสิ่งที่ห้างสอนได้ 2 เรื่องคือห้ามทิ้งแก๊สไว้ในเปลวไฟเดี๋ยวแก๊สจะระเบิดและห้ามเอาน้ำดับน้ำมัน
พี่เลี้ยงเล่าต่อด้วยความตื่นเต้นว่าเมื่อเห็นว่าอากู๋ทิ้งถังแก๊สไว้นอกบ้านแล้ว เธอก็ไปหยิบเสื้อแขนยาวมาผูกเอวเพื่อให้น้องปรางกับน้องปัญญ์จับแขนเสื้อคนละข้างและเตรียมอุ้มน้องโอมหนีไฟ!
เธอเล่าต่อว่าหลังเอาเสื้อผูกเอวเรียบร้อย ก็เดินไปตามหาน้องๆ เธอเห็นน้องๆ นั่งรออยู่อย่างเป็นระเบียบที่โคนต้นจันทร์ผาหน้าประตูบ้าน ตำรวจดับเพลิงบอกให้พาเด็กๆ หนีออกไปก่อนเพราะอันตรายมาก
ตอนนั้นตำรวจดับเพลิงเข้ามาเดินกันเต็มบ้านเรา ตอนเรียนหนีไฟพีจำได้ว่าถ้าต้องฉีดน้ำดับเพลิง เจ้าหน้าที่จะชนคนและกระแทกคนล้มได้โดยไม่ผิดเพราะต้องคำนึงถึงชีวิตของประชาชนที่ติดในกองเพลิงหรือบ้านข้างเคียงก่อน
นึกถึงตอนนี้ยังเสียววาบว่าลูกตัวเล็กๆ นั่งขวางเครื่องฉีดน้ำพอดี เป็นโชคดีที่เราไม่อนุญาตให้ตำรวจฉีดน้ำสกัดเพลิง
ท่ามกลางความชุลมุนพี่เลี้ยงคนใหม่บอกให้เด็กๆ หนีไฟไปกับเธอ แต่สิ่งที่ได้ยินคือ "ไม่ไปพี่ เราจะนั่งรอคุณพ่อคุณแม่อยู่ตรงนี้" ปรางตอบพร้อมจับมือน้องสองคนไว้แน่น
เมื่อเห็นน้องๆ ไม่ยอมขยับไปไหนหลังคุณตำรวจมาเตือนครั้งที่สอง เธอเลยให้เด็กๆ นั่งรออยู่ที่เดิมต่อไป แล้ววิ่งกลับรวมกับทุกคนใรบ้านเพื่อดูสถานการณ์ ตอนนั้นเธอเห็นเพื่อนบ้านเอาน้ำมาคนละถังเพื่อข่วยดับไฟ
ในขณะที่พี่เลี้ยงคนใหม่และอากู๋พลัดกันเล่าอย่างตื่นเต้น แม่บ้านต้นเรื่องก็ค่อยๆ เดินมายกมือไหว้เราสองคนบอกว่า "ขอโทษนะคะ นวลไม่ได้ตั้งใจ มัวแต่กลัวนากกับนิลหิวเลยลืมปิดแก๊ส"
พี่กับพี่สมบูรณ์หันมามองหน้ากันแล้วตอบกลับไปว่า
"ไม่เป็นไรนวล พี่รู้ว่าไม่ได้ตั้งใจโชคดีที่ไฟไหม้แค่ห้องครัว แต่คราวหน้านวลต้องระวังมากกว่านี้ให้มากๆ นะ" พี่นวลยกมือท่วมหัวขอบคุณเราแล้วขอบคุณเราอีก
หลังจากคุยกันนานว่าจะแก้ไขซ่อมแซมอะไรต่อ พี่ออกมาหาลูกๆ ที่ดูร่าเริงดีจนเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกคนยังนั่งเล่นกันในห้องรับแขก
ปรางหันมาหาแม่และเล่าในฐานะพี่ใหญ่ของบ้านว่า "คุณแม่ เมื่อกี้มีคุณน้าผู้ชายเข้ามาในบ้านเราเต็มไปหมด ทุกคนไม่ยอมถอดรองเท้า เขาใส่รองเท้าบูทเหยียบพรมคุณแม่ด้วยล่ะ"
แม่พยักหน้าบอกปรางว่า "ขอบคุณค่ะ คุณน้ามาช่วยดูแลบ้านเรา ทุกคนยุ่งมากเลยไม่ได้ถอดรองเท้า ไม่เป็นไรนะคะ เดี๋ยวเราช่วยกันเช็ด"
ส่วนน้องปัญญ์บอกว่า "คุณแม่เมื่อกี้บ้านเราไฟไหม้บ้าน ปัญญ์สวดมนต์ขอพระให้ฝนตกด้วยนะแม่ แล้วฝนก็ตกมาช่วยดับไฟจริงๆ"
แม่ถามต่อว่า "ขอบคุณมากค่ะลูก ฝนตกมาช่วยหนูเยอะไหมคะ" ปัญญ์ตอบว่า "ฝนตกมาโดนมือปัญญ์นิดหน่อย" แม่บ้านนั่งยิ้มแล้วบอกว่ามีแต่เสียงฟ้าร้องตลอด ฝนตกลงมาจริงๆ ค่ะ แต่ตกลงมามา 2-3 แปะเอง
น้องโอมยังเล็กเกินกว่าจะเล่าอะไรให้แม่ฟังได้ยังคงนั่งเล่นอยู่ข้างๆ อย่างสงบ พี่กอดลูกทั้งสามคนไว้แนบอก ไม่พูดอะไรต่อ แต่ลึกๆ แล้วแอบชื่นชมในความมั่นคงและความนิ่งของลูกทั้งสามคนในใจ
การสวดมนต์ไหว้พระตั้งแต่เล็ก เพลงกล่อมนอน Santa Cruz is coming to town นิทานเรื่องเทวดาที่ลงมาทำความดีบนโลกที่แม่เล่าให้ลูกฟังทุกคืนก่อนนอนได้สร้างปาฏิหาริย์ในชีวิตจริงของพวกเขา
ทุกเรื่องราวช่วยสร้างความไว้วางใจที่พวกเขามีต่อโลก พวกเขาเชื่อว่าเทวดาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง พระจะคอยช่วยเหลือเขาเสมอยามร้องขอ
พี่สมบูรณ์และพี่พาลูกเข้าไปในครัวและบอกลูกทุกคนว่า "กราบเทพเจ้าแห่งเตานะลูกท่านปกป้องบ้านเราให้ปลอดภัย" เราห้าคนก้มลงกราบพื้นพร้อมกัน บัดนี้เหลือเพียงเตาในครัวที่ตั้งเด่นเป็นสง่าท่ามกลางซากปรักหักพังโดยไม่มีรอยไหม้แม้แต่น้อย
เรื่องราวของยันต์กันไฟที่อาม่าให้เราคิดไว้ตั้งแต่วันขึ้นบ้านใหม่ยังคงเป็นเรื่องเล่าขานที่พี่นวลคุยให้ช่างที่มาซ่อมครัวฟังทุกครั้งว่ายันต์นี้ช่วยบ้านเราให้รอดพ้นจากไฟไหม้ได้อย่างไร
ช่างทุกคนรวมถึงช่างติดตั้งเครื่องดูดควันอันใหม่ยกมือไหว้อย่างนอบน้อมเมื่อเห็นสภาพห้องครัวเรา เมื่อพี่นวลเล่าสาเหตุของไฟไหม้ ทุกคนที่มาจะถามพี่นวลว่า "แล้วเจ้าของบ้านไม่ว่าหรือ" พี่นวลจะตอบแบบอายๆ ว่า "ไม่หรอก เขาใจดี เขาคงไม่รู้จะว่าอะไร"
ช่างติดตั้งเครื่องดูดควันอันใหม่บอกพี่ว่า
"คุณผู้หญิงโชคดีนะ เพราะเครื่องดูดควันอันเก่าติดตั้งใกล้เตาไฟมาก ข้างนอกเป็นสแตนเลสแต่ข้างในเป็นสังกะสีเลยติดไฟง่าย ยึ่ห้อนี้ไม่ควรซื้อเพราะเขาหลอกขายแพงๆ
.....ที่สำคัญช่างที่ติดตั้งเครื่องตัวเก่าคงเป็นช่างมือใหม่ เลยไม่รู้ว่ามีมาตรฐานความห่างของเตากับเครื่องดูดควันที่ควรติดตั้งให้พ้นรัศมีไฟ นี่ถ้าเป็นบ้านอื่น..ไฟไหม้นานขนาดนี้คงไหม้หมดทั้งหลังแล้ว"
ถึงวันนี้พี่ยังไม่รู้เลยว่าไฟที่ไหม้ลามกว่า 45 นาทีดับเองได้อย่างไร เพราะเราไม่ได้ให้ตำรวจดับเพลิงฉีดน้ำ เพื่อนบ้านก็ยังไม่ทันได้เข้ามาช่วยดับไฟ
ตำรวจดับเพลิงกว่า 10 นายในวันนั้น ช่วยยืนเฝ้าจนเพลิงสงบลงแล้วก็จากไปอย่างเงียบๆ โดยไม่มีการร้องขอค่าดำเนินการแต่อย่างไร ทั้งที่นำรถดับเพลิงมาจอดรอหน้าบ้านพร้อมปฏิบัติงานได้ทุกวินาที
เรากลับมาดูแลบ้านอย่างรอบคอบและระมัดระวังมากขึ้น "พี่นวล" แม่บ้านใหญ่และ "พี่เตี้ย" พี่เลี้ยงผู้กล้าหาญสนิทกันดุจพี่น้อง สองคนทำงานร่วมกันอย่างขยันขันแข็ง
พี่รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่มี 2 หญิงเหล็กอยู่ข้างกาย พีได้มีเวลากลับมาดูแลบ้านอย่างเต็มที่จริงๆ สิ่งสำคัญเหนืออื่นใดคือได้รู้ว่าทุกครั้งที่บ้านเกิดเภทภัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะคอยปกป้องและปัดเป่าสารทุกข์สุขดิบให้บ้านหลังนี้เสมอ
เจ้าเงิน ทอง นาก นิลและสมาชิกใหม่ 11 ตัวทำให้พี่เรียนรู้ว่ามีของขวัญงดงามซ่อนอยู่ในวันที่ชีวิตประสบเหตุการณ์ไม่คาดฝัน มีสิ่งหนึ่งเกิด ก็ย่อมมีสิ่งหนึ่งดับไป มันคือการเปลี่ยนแปลงเพื่ออนาคตที่ดีกว่า
เราถือโอกาสเชิญสมาชิกทั้ง 4 และเจ้าตัวเล็กอีก 11 ตัวไปอยู่บ้านใหม่ที่สร้างบนพื้นดินว่างเปล่าข้างบ้านที่เราหมายมั่นปั้นมือว่าจะซื้อเก็บไว้ให้ลูก
ความยอนแยงของชีวิต เสียงหัวเราะและคราบน้ำตา รวมทั้งชะตากรรมของ 15 ชีวิตบนบ้านหลังใหม่กำลังเผยความนัยอะไรบางอย่างกับเรา ติดตามตอนต่อไปค่ะ
รัก
พี่ณี
1/6/60
บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator
Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator
Tel. 093-2459985, 02-5309150
Fax. 02-5309156
ส่วนน้องปัญญ์บอกว่า "คุณแม่เมื่อกี้บ้านเราไฟไหม้บ้าน ปัญญ์สวดมนต์ขอพระให้ฝนตกด้วยนะแม่ แล้วฝนก็ตกมาช่วยดับไฟจริงๆ"
แม่ถามต่อว่า "ขอบคุณมากค่ะลูก ฝนตกมาช่วยหนูเยอะไหมคะ" ปัญญ์ตอบว่า "ฝนตกมาโดนมือปัญญ์นิดหน่อย" แม่บ้านนั่งยิ้มแล้วบอกว่ามีแต่เสียงฟ้าร้องตลอด ฝนตกลงมาจริงๆ ค่ะ แต่ตกลงมามา 2-3 แปะเอง
น้องโอมยังเล็กเกินกว่าจะเล่าอะไรให้แม่ฟังได้ยังคงนั่งเล่นอยู่ข้างๆ อย่างสงบ พี่กอดลูกทั้งสามคนไว้แนบอก ไม่พูดอะไรต่อ แต่ลึกๆ แล้วแอบชื่นชมในความมั่นคงและความนิ่งของลูกทั้งสามคนในใจ
การสวดมนต์ไหว้พระตั้งแต่เล็ก เพลงกล่อมนอน Santa Cruz is coming to town นิทานเรื่องเทวดาที่ลงมาทำความดีบนโลกที่แม่เล่าให้ลูกฟังทุกคืนก่อนนอนได้สร้างปาฏิหาริย์ในชีวิตจริงของพวกเขา
ทุกเรื่องราวช่วยสร้างความไว้วางใจที่พวกเขามีต่อโลก พวกเขาเชื่อว่าเทวดาและสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง พระจะคอยช่วยเหลือเขาเสมอยามร้องขอ
พี่สมบูรณ์และพี่พาลูกเข้าไปในครัวและบอกลูกทุกคนว่า "กราบเทพเจ้าแห่งเตานะลูกท่านปกป้องบ้านเราให้ปลอดภัย" เราห้าคนก้มลงกราบพื้นพร้อมกัน บัดนี้เหลือเพียงเตาในครัวที่ตั้งเด่นเป็นสง่าท่ามกลางซากปรักหักพังโดยไม่มีรอยไหม้แม้แต่น้อย
เรื่องราวของยันต์กันไฟที่อาม่าให้เราคิดไว้ตั้งแต่วันขึ้นบ้านใหม่ยังคงเป็นเรื่องเล่าขานที่พี่นวลคุยให้ช่างที่มาซ่อมครัวฟังทุกครั้งว่ายันต์นี้ช่วยบ้านเราให้รอดพ้นจากไฟไหม้ได้อย่างไร
ช่างทุกคนรวมถึงช่างติดตั้งเครื่องดูดควันอันใหม่ยกมือไหว้อย่างนอบน้อมเมื่อเห็นสภาพห้องครัวเรา เมื่อพี่นวลเล่าสาเหตุของไฟไหม้ ทุกคนที่มาจะถามพี่นวลว่า "แล้วเจ้าของบ้านไม่ว่าหรือ" พี่นวลจะตอบแบบอายๆ ว่า "ไม่หรอก เขาใจดี เขาคงไม่รู้จะว่าอะไร"
ช่างติดตั้งเครื่องดูดควันอันใหม่บอกพี่ว่า
"คุณผู้หญิงโชคดีนะ เพราะเครื่องดูดควันอันเก่าติดตั้งใกล้เตาไฟมาก ข้างนอกเป็นสแตนเลสแต่ข้างในเป็นสังกะสีเลยติดไฟง่าย ยึ่ห้อนี้ไม่ควรซื้อเพราะเขาหลอกขายแพงๆ
.....ที่สำคัญช่างที่ติดตั้งเครื่องตัวเก่าคงเป็นช่างมือใหม่ เลยไม่รู้ว่ามีมาตรฐานความห่างของเตากับเครื่องดูดควันที่ควรติดตั้งให้พ้นรัศมีไฟ นี่ถ้าเป็นบ้านอื่น..ไฟไหม้นานขนาดนี้คงไหม้หมดทั้งหลังแล้ว"
ถึงวันนี้พี่ยังไม่รู้เลยว่าไฟที่ไหม้ลามกว่า 45 นาทีดับเองได้อย่างไร เพราะเราไม่ได้ให้ตำรวจดับเพลิงฉีดน้ำ เพื่อนบ้านก็ยังไม่ทันได้เข้ามาช่วยดับไฟ
ตำรวจดับเพลิงกว่า 10 นายในวันนั้น ช่วยยืนเฝ้าจนเพลิงสงบลงแล้วก็จากไปอย่างเงียบๆ โดยไม่มีการร้องขอค่าดำเนินการแต่อย่างไร ทั้งที่นำรถดับเพลิงมาจอดรอหน้าบ้านพร้อมปฏิบัติงานได้ทุกวินาที
เรากลับมาดูแลบ้านอย่างรอบคอบและระมัดระวังมากขึ้น "พี่นวล" แม่บ้านใหญ่และ "พี่เตี้ย" พี่เลี้ยงผู้กล้าหาญสนิทกันดุจพี่น้อง สองคนทำงานร่วมกันอย่างขยันขันแข็ง
พี่รู้สึกว่าตัวเองโชคดีที่มี 2 หญิงเหล็กอยู่ข้างกาย พีได้มีเวลากลับมาดูแลบ้านอย่างเต็มที่จริงๆ สิ่งสำคัญเหนืออื่นใดคือได้รู้ว่าทุกครั้งที่บ้านเกิดเภทภัย สิ่งศักดิ์สิทธิ์จะคอยปกป้องและปัดเป่าสารทุกข์สุขดิบให้บ้านหลังนี้เสมอ
เจ้าเงิน ทอง นาก นิลและสมาชิกใหม่ 11 ตัวทำให้พี่เรียนรู้ว่ามีของขวัญงดงามซ่อนอยู่ในวันที่ชีวิตประสบเหตุการณ์ไม่คาดฝัน มีสิ่งหนึ่งเกิด ก็ย่อมมีสิ่งหนึ่งดับไป มันคือการเปลี่ยนแปลงเพื่ออนาคตที่ดีกว่า
เราถือโอกาสเชิญสมาชิกทั้ง 4 และเจ้าตัวเล็กอีก 11 ตัวไปอยู่บ้านใหม่ที่สร้างบนพื้นดินว่างเปล่าข้างบ้านที่เราหมายมั่นปั้นมือว่าจะซื้อเก็บไว้ให้ลูก
ความยอนแยงของชีวิต เสียงหัวเราะและคราบน้ำตา รวมทั้งชะตากรรมของ 15 ชีวิตบนบ้านหลังใหม่กำลังเผยความนัยอะไรบางอย่างกับเรา ติดตามตอนต่อไปค่ะ
รัก
พี่ณี
1/6/60
บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator
Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator
Tel. 093-2459985, 02-5309150
Fax. 02-5309156
