Biography กับลำดับที่ของพี่น้อง (ตอนที่ 11)
เลข 3 เป็นเลขแห่งความสมดุลของสามด้านในชีวิต แนวการศึกษาวอลดอร์ฟให้ความสำคัญกับพัฒนาการทั้ง 3 ด้านคือความคิด ความรู้สึกและเจตจำนง การมีลูก 3 คนทำให้มีโอกาสได้เห็นพัฒนาการทั้งสามด้านที่ปรากฏชัดในตัวลูกแต่ละคน
ลูกคนแรกเรียนรู้โลกผ่านเจตจำนงหรือแขนขา ในกรณีน้องปรางความอ่อนประสบการณ์เรื่องผลกระทบของสื่อและการให้ลูกดูทีวีตั้งแต่แบเบาะ ทำให้ปรางไม่สามารถเล่นได้เต็มที่กับเพื่อน ๆ ในชั้นอนุบาล ได้แต่นั่งอยู่มุมห้อง
ในขณะที่ลูกคนที่สองเรียนรู้โลกผ่านความรู้สึกและจินตนาการ ทุกครั้งที่พี่เห็นน้องปัญญ์นั่งเล่น ลูกจะเล่นแบบเงียบมาก จนมีวันหนึ่งช่วงขึ้น ป. 1 ได้ไม่นานน้องปัญญ์บอกแม่อย่างตื่นเต้นว่า "ปัญญ์เดินเข้าไปในหัวตัวเองได้แล้วแม่ ปัญญ์เห็นภาพอยู่ข้างในเต็มไปหมดเลย"
ส่วนลูกคนที่สามเรียนรู้โลกผ่านความคิด ความสามารถในการคิดของลูกในตอนเล็ก ๆ คือการที่ลูกรู้ตำแหน่งแห่งที่ของตัวเองในโลกได้เร็วกว่าลูกสองคนโต
น้องโอมเป็นเด็กคนแรกๆ ของห้องเรียน "Mother & Child" ที่สำรวจเจอบ้านของตัวเองตั้งแต่อายุ 3 ขวบ ห้องเรียนนี้เป็นห้องเรียนพ่อแม่ที่มีลูกอายุก่อนเข้าอนุบาล พวกเรานั่งเรียนเย็บปักถักร้อยระหว่างนั่งรอลูกเล่น ร้องเพลง ฟังนิทานและจัดโต๊ะอาหาร
ครั้งแรกที่โอมเปิดเข้าไปในกระโจมแล้วเจอเก้าอี้ตัวเล็ก ๆ อยู่ในกระโจมผ้าสีรุ้ง โอมเข้าไปนั่งบนเก้าอี้ มองไปรอบ ๆ กระโจมผ้าหลังนั้นและหัวเราะอย่างมีความสุข พี่แอบถามพี่สมบูรณ์ทุกคร้้งว่า "วันนี้โอมเข้าไปเล่นในบ้านหรือเปล่าพ่อ" วันหนึ่งถึงเวรพี่ไปเรียนบ้าง ครู Noemi บอกว่า "ลูกเธอเป็นเด็กคนเดียวที่เจอบ้านที่ฉันสร้างมานาน"
การยืนยันตำแหน่งแห่งที่ของลูกคนที่สามเป็นเรื่องท้าทายมาก เพราะพื้นที่ในบ้านถูกพี่ ๆ จับจองไว้ล่วงหน้าแล้วแม้ที่นั่งบนรถตู้ตอนนั้น เราออกรถตู้คันใหม่เพื่อใช้งานที่บริษัทฯ แม่เห็นโอมชอบแอบขึ้นไปนั่งเก้าอี้เดี่ยวที่เป็นที่นั่งประจำของพี่สาวสองคน และต้องลุกให้พี่ ๆ นั่งแบบจำยอมทุกครั้งพร้อมหยดน้ำตา
เย็นวันหนึ่งขณะนั่งรถกลับบ้าน พี่ได้ยินโอมปฏิเสธชัดเจนว่า "ไม่ลุก" ตอนอายุ 9 ขวบ พี่สาวสองคนถึงกลับยอมยกเก้าอี้นี้ให้เป็นที่นั่งพิเศษของโอมตลอดไป
ในตำราบอกว่าลูกชายคนที่สามต้องแบกภาระไว้บนบ่า การค้นพบบ้านบนโลกนี้ได้เร็วทำให้เขามีเวลาเตรียมตัวในการดูแลบ้านหลังใหญ่ในอนาคต ที่สำคัญลูกคนที่สามมีแนวโน้มที่จะเป็นเผด็จการแบบเงียบ ๆ ในที่ทำงานเมื่อโตขึ้น
Karl Koenig กล่าวไว้ว่าลูกชายคนที่สามเป็นคนที่ฝ่าฟันต่อสู้เพื่อจิตวิญญาณ เขาเป็นผู้อุทิศตนที่ช่วยเหลือผู้อื่นอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย ส่วนใหญ่มีอาชีพพยาบาลหรือหมอ
เมื่อเปรียบเทียบกับพฤติกรรมของโอมที่ดูแลเอาใจใส่พี่สาวสองคนอย่างดีเยี่ยม วิ่งเข้าออกหยิบของทุกอย่างที่พี่บอก แม้แต่ตอนทะเลาะกับพี่ยังบอกพี่ได้ถูกว่าต้องกินยาอะไร
ย้อนระลึกถึงการทะเลาะกันขั้นรุนแรงถึงขนาดลงมือลงไม้ วันที่เกิดเหตุเป็นช่วงบ่ายของวันเสาร์ที่น้องโอมไปหยิบดินสอสีของน้องปัญญ์มาวาดรูปในกระดาษ พี่ปรางเห็น วิ่งไปบอกปัญญ์ทันทีว่าโอมเอาดินสอของปัญญ์มาใช้ พี่ปรางยังพูดไม่ขาดคำ น้องปัญญ์วิ่งมาเตะยอดอกน้องโอมจนกลิ้ง น้องโอมร้องไห้จ้าเอามือกุมท้องนอนอยู่กับพื้น
แม่โกรธปรางมาก แม่ถามว่า "ปรางรู้ไหมคะว่าสิ่งที่ปรางพูด ทำให้น้องทะเลาะกัน" ปรางยังนั่งเฉยเพราะคิดไม่ถึงว่าจะมีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ไม่ทันคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุครั้งนี้
ในขณะที่แม่นั่งวาดผังการต่อสู้ให้ปรางดูว่าเส้นทางการต่อสู้เกิดขึ้นได้อย่างไร แม่หันไปบอกน้องปัญญ์ให้เอายาธาตุให้น้องกิน
ปัญญ์หยิบยาธาตุเปลือกอบเชยประจำบ้านมาแล้วถามน้องว่า "กินกี่ช้อน" โอมบอก "2 ช้อน"
วันนั้นพี่คุยกับปรางยาวมากว่าสิ่งที่ปรางทำโดยไม่ได้คิดสร้างความบาดหมางในบ้านได้ พี่ไม่ได้ดุน้องปัญญ์แม้แต่น้อยแต่คุยกับปรางว่าครั้งหน้าปรางควรทำอย่างไรเพื่อไม่ให้น้องต้องทะเลาะกัน
ลูกเรียนรู้โลกผ่านมุมมองของพ่อแม่ การมีลูกสามคนที่มีความแตกต่างทั้งเพศสภาพและความคิด ความรู้สึก และเจตจำนงคือเหตุปัจจัยที่แม่ต้องวางตัวให้เป็นกลางและตัดสินใจอย่างรอบคอบระมัดระวัง การหาแก่นในตัวเองให้เจอเป็นเรื่องสำคัญในการเตรียมตัวลูกในอนาคต
ติดตามตอนต่อไปว่าการเลี้ยงลูกคนที่ 3 ที่คิดเยอะกว่าลูกคนอื่นๆ พ่อแม่ควรมีท่าทีอย่างไรในการบูรณาการองค์ 3 เข้าด้วยกัน
รัก
พี่ณี
20/5/60
บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator
Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator
Tel. 093-2459985, 02-5309150
Fax. 02-5309156
ลูกคนแรกเรียนรู้โลกผ่านเจตจำนงหรือแขนขา ในกรณีน้องปรางความอ่อนประสบการณ์เรื่องผลกระทบของสื่อและการให้ลูกดูทีวีตั้งแต่แบเบาะ ทำให้ปรางไม่สามารถเล่นได้เต็มที่กับเพื่อน ๆ ในชั้นอนุบาล ได้แต่นั่งอยู่มุมห้อง
ในขณะที่ลูกคนที่สองเรียนรู้โลกผ่านความรู้สึกและจินตนาการ ทุกครั้งที่พี่เห็นน้องปัญญ์นั่งเล่น ลูกจะเล่นแบบเงียบมาก จนมีวันหนึ่งช่วงขึ้น ป. 1 ได้ไม่นานน้องปัญญ์บอกแม่อย่างตื่นเต้นว่า "ปัญญ์เดินเข้าไปในหัวตัวเองได้แล้วแม่ ปัญญ์เห็นภาพอยู่ข้างในเต็มไปหมดเลย"
ส่วนลูกคนที่สามเรียนรู้โลกผ่านความคิด ความสามารถในการคิดของลูกในตอนเล็ก ๆ คือการที่ลูกรู้ตำแหน่งแห่งที่ของตัวเองในโลกได้เร็วกว่าลูกสองคนโต
น้องโอมเป็นเด็กคนแรกๆ ของห้องเรียน "Mother & Child" ที่สำรวจเจอบ้านของตัวเองตั้งแต่อายุ 3 ขวบ ห้องเรียนนี้เป็นห้องเรียนพ่อแม่ที่มีลูกอายุก่อนเข้าอนุบาล พวกเรานั่งเรียนเย็บปักถักร้อยระหว่างนั่งรอลูกเล่น ร้องเพลง ฟังนิทานและจัดโต๊ะอาหาร
ครั้งแรกที่โอมเปิดเข้าไปในกระโจมแล้วเจอเก้าอี้ตัวเล็ก ๆ อยู่ในกระโจมผ้าสีรุ้ง โอมเข้าไปนั่งบนเก้าอี้ มองไปรอบ ๆ กระโจมผ้าหลังนั้นและหัวเราะอย่างมีความสุข พี่แอบถามพี่สมบูรณ์ทุกคร้้งว่า "วันนี้โอมเข้าไปเล่นในบ้านหรือเปล่าพ่อ" วันหนึ่งถึงเวรพี่ไปเรียนบ้าง ครู Noemi บอกว่า "ลูกเธอเป็นเด็กคนเดียวที่เจอบ้านที่ฉันสร้างมานาน"
การยืนยันตำแหน่งแห่งที่ของลูกคนที่สามเป็นเรื่องท้าทายมาก เพราะพื้นที่ในบ้านถูกพี่ ๆ จับจองไว้ล่วงหน้าแล้วแม้ที่นั่งบนรถตู้ตอนนั้น เราออกรถตู้คันใหม่เพื่อใช้งานที่บริษัทฯ แม่เห็นโอมชอบแอบขึ้นไปนั่งเก้าอี้เดี่ยวที่เป็นที่นั่งประจำของพี่สาวสองคน และต้องลุกให้พี่ ๆ นั่งแบบจำยอมทุกครั้งพร้อมหยดน้ำตา
เย็นวันหนึ่งขณะนั่งรถกลับบ้าน พี่ได้ยินโอมปฏิเสธชัดเจนว่า "ไม่ลุก" ตอนอายุ 9 ขวบ พี่สาวสองคนถึงกลับยอมยกเก้าอี้นี้ให้เป็นที่นั่งพิเศษของโอมตลอดไป
ในตำราบอกว่าลูกชายคนที่สามต้องแบกภาระไว้บนบ่า การค้นพบบ้านบนโลกนี้ได้เร็วทำให้เขามีเวลาเตรียมตัวในการดูแลบ้านหลังใหญ่ในอนาคต ที่สำคัญลูกคนที่สามมีแนวโน้มที่จะเป็นเผด็จการแบบเงียบ ๆ ในที่ทำงานเมื่อโตขึ้น
Karl Koenig กล่าวไว้ว่าลูกชายคนที่สามเป็นคนที่ฝ่าฟันต่อสู้เพื่อจิตวิญญาณ เขาเป็นผู้อุทิศตนที่ช่วยเหลือผู้อื่นอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย ส่วนใหญ่มีอาชีพพยาบาลหรือหมอ
เมื่อเปรียบเทียบกับพฤติกรรมของโอมที่ดูแลเอาใจใส่พี่สาวสองคนอย่างดีเยี่ยม วิ่งเข้าออกหยิบของทุกอย่างที่พี่บอก แม้แต่ตอนทะเลาะกับพี่ยังบอกพี่ได้ถูกว่าต้องกินยาอะไร
ย้อนระลึกถึงการทะเลาะกันขั้นรุนแรงถึงขนาดลงมือลงไม้ วันที่เกิดเหตุเป็นช่วงบ่ายของวันเสาร์ที่น้องโอมไปหยิบดินสอสีของน้องปัญญ์มาวาดรูปในกระดาษ พี่ปรางเห็น วิ่งไปบอกปัญญ์ทันทีว่าโอมเอาดินสอของปัญญ์มาใช้ พี่ปรางยังพูดไม่ขาดคำ น้องปัญญ์วิ่งมาเตะยอดอกน้องโอมจนกลิ้ง น้องโอมร้องไห้จ้าเอามือกุมท้องนอนอยู่กับพื้น
แม่โกรธปรางมาก แม่ถามว่า "ปรางรู้ไหมคะว่าสิ่งที่ปรางพูด ทำให้น้องทะเลาะกัน" ปรางยังนั่งเฉยเพราะคิดไม่ถึงว่าจะมีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น ไม่ทันคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุครั้งนี้
ในขณะที่แม่นั่งวาดผังการต่อสู้ให้ปรางดูว่าเส้นทางการต่อสู้เกิดขึ้นได้อย่างไร แม่หันไปบอกน้องปัญญ์ให้เอายาธาตุให้น้องกิน
ปัญญ์หยิบยาธาตุเปลือกอบเชยประจำบ้านมาแล้วถามน้องว่า "กินกี่ช้อน" โอมบอก "2 ช้อน"
วันนั้นพี่คุยกับปรางยาวมากว่าสิ่งที่ปรางทำโดยไม่ได้คิดสร้างความบาดหมางในบ้านได้ พี่ไม่ได้ดุน้องปัญญ์แม้แต่น้อยแต่คุยกับปรางว่าครั้งหน้าปรางควรทำอย่างไรเพื่อไม่ให้น้องต้องทะเลาะกัน
ลูกเรียนรู้โลกผ่านมุมมองของพ่อแม่ การมีลูกสามคนที่มีความแตกต่างทั้งเพศสภาพและความคิด ความรู้สึก และเจตจำนงคือเหตุปัจจัยที่แม่ต้องวางตัวให้เป็นกลางและตัดสินใจอย่างรอบคอบระมัดระวัง การหาแก่นในตัวเองให้เจอเป็นเรื่องสำคัญในการเตรียมตัวลูกในอนาคต
ติดตามตอนต่อไปว่าการเลี้ยงลูกคนที่ 3 ที่คิดเยอะกว่าลูกคนอื่นๆ พ่อแม่ควรมีท่าทีอย่างไรในการบูรณาการองค์ 3 เข้าด้วยกัน
รัก
พี่ณี
20/5/60
บริษัท เดอะ ทรี เวิลด์ส ครีเอเตอร์ จำกัด
LINE ID : the3worldscreator
Facebook : www.facebook.com/the3worldscreator
Tel. 093-2459985, 02-5309150
Fax. 02-5309156
